Belediye başkanlarının yaklaşan seçimler öncesi aday adaylarının ortaya çıkmasına paralel, “başarılı” olduklarına dair kamuoyunda yaptıkları algı çalışmalarına dair sorusudur başlık.
Normal şartlar altında yani nitelik üzerinden sınıflanan ve gerek kurumların gerekse de yöneticilerin bu nitelik üzerinden tasnif edildiği toplumlarda, kişiler ve kurumlar sorumlulukları, yaptıkları, yapamadıkları, yaptıklarının o bölgedeki insanların yaşamına katkısı oranınca değerlendirilir. Bu değerlendirme ışığında rakip ve ya aynı partiden de olsa başarılı görülen birisinin karşısına çıkılmaz bilakis muhalefet dahil ortak faydayı gözeterek görevde kalması için birlikte hareket edilir.
Bu önerme maalesef bizim toplumumuzda geçerli değildir. Biz de isterdik, bu bakış açısına sahip ve nitelik üzerinden yapılanmış bir toplumu ve onun var ettiği kurumlarına sahip olmayı. Ancak elimizdeki gerçeklik buradan fersah fersah uzaktadır.
Bizde işler, bir arapsaçı karmaşıklığında, arzuların, isteklerin, şehvetin (şehvet kelimesi burada gerçek manasında kullanılmıştır, toplumdaki sadece cinsellik ifade eden anlam yüklemekle alakası yoktur), beğenilme, taktir görme ve hükmetme isteğinin gölgesinde yürür. Bir de kurumların kendi bütçesinin olması ve bunun yönetilmesi gücünü eklediğinizde anlam pekişecektir.
Kurum nedir, kurumun toplum hayatındaki önemi, işlevi, yükümlülükleri, bu kurumun topluma karşı sorumluluklarını yerine getirmek için ihtiyaç duyulan nitelikler ve gerekli yönetim becerisi ne olmalıdır gibi sorularla bir alakamız yoktur. Sorgulamayız. Nitelik, kalite, liyakat açısından bakmayız.
Her seçim döneminde ağzına mikrofon dayananın “ben cumhurbaşkanı olsam, ben belediye başkanı olsam” diye söze girdiği bir toplumsal yaşantıda liyakat en sonlarda ancak kendisine yer bulabilmektedir.
İleri toplumlarda bir yere aday olan kişi, talip olduğu sorumluluk alanı için gerekli nitelikleri edinmek için yıllar öncesinden bir çalışma içerisine girip, görevi üstelendiği taktirde başarılı olabilmek için gayret sarf ederken; bizde öz niteliklerinizden bağımsız olarak bir cemaate, bir tarikata, bir gruba mensup olmak, şöhretli bir zengin olmak, muktedirlere yakın olmak veya onların emir dairesinde kalacağınıza dair bir söz ve teslimiyet içerisinde olmak kafi görülmektedir. Yani bu şartlar altında her bir vatandaşımızın yarın karşımıza bir makam sahibi olarak çıkma ihtimali vardır.
Ak Partililerin de Belediye Başkanı Celal Köse’yi başarılı bulmadıkları, bu yüzden Ak Parti içerisinden bir elin parmağından fazla aday adayı çıktığı önermesi yerine oturmamaktadır. Ancak “ben başarılıyım” demekle başarılı olunmadığı gibi “başarılısın” denilmesi ile de başarılı olmazsınız.
Çünkü “başarılıyım” diyen de “başarılısın/başarısızsın” diyen de yukarıda özetlediğimiz toplumun bir ferdidirler ve aynı mukayese kriterlerini kullanmaktadırlar.