Dostum İrem

İrem olabilmeli insan, İrem gibi dost olabilmeli.

Benim İrem’i bulduğum gibi insanlar kendilerine bir dost bulabilmeli.

Kalabalıkların içinde gülünecek bir yüz görebilmeli.

Uzaklarda bir yerde seni düşünen birinin olduğunu hissede bilmeli.

Dostluk dediğin sadece içten bir gülüşe yürekten bir dönüşe bir birinden emin olup sırtını birbirine yaslayışa muhtaç olmalı tıpkı İrem’le bizim dostluğumuz gibi.

Yıllar sonra insanlar dostlarını hatıralığında hasretle yanıp sararmış dost foralarına  bakıp evlatlarına işte bu işte bu benim dostumdu diyebilmeli.

Allah’ım ben dostumdan razıyım sende razı ol diye dua edip edilebilmeli.

İnsanın  ayrılık aklana geldiği zaman kadere razı olup gözleri dolabilmeli, dostluğa verilen emekler olduğu gibi korunabilmeli.

Evet evet orada bir yerde  benim gibi bir geminin bir dost limanı var diye hissedebilmeli.

Dostluğun adi sadece sevgiye muhtaç  olmalı, kahırsız, beklentisiz, bağlantısız, sadece kalabalıkların içinde gülümsenecek bir yüze muhtaç olmalı dostluk. Tıpkı İrem’le benim dostluğum gibi.

Sen unutmuşken seni, seni hatırlayan iki kelimelik bir mesaj olmalı dostluğun adı tıpkı İrem’le benim dostluğum gibi.

Kırıldın mı bana dostum derken, yok dostum benim dostluğum bir iki kelimelik pamuk ipliğine bağlı değil, benim dostluğum birbirimize verilecek emeğe bağlı değil, bizim dostluğumuz dost olmaya bağlı diyebilmekti bizim dostluğumuz.

İrem olabilmek, benim İrem’i bulduğum gibi dost bulabilmekti bizim hikâyemiz gördüğüm zaman yürekten selam verip sonra üstüne bir şey eklemeden el sallayıp gözlerimiz vedalaşabilmekti bizim hikâyemiz hayatlar mızı ayrı ayrı sürdürüp ama hep bir dost gibi sevebilmekti bizim hikayemiz, dillerde susup gözlerde konuşabilmek yüreklerde anlaşabilmekti bizim hikayemiz.

Kalabalıkların içinde tanıdık bir yüze bakabilmekti bizim sevgimiz, kurallara, önyargılara senelere, bağlı değil; aramızdaki saygılara bağlıydı bizim dostluğumuz.

Nebimleyim çok şey yaşamak ama hiç bir şey söyleyememekti bizim dostluğumuz, nasıl anlatayım telefonumun rehberine dostum diye yazabilmekti bizim dostluğumuz, dostluğumuzu gözümüz gibi koruyabilmekti bizim dostluğumuz, canımız yandığında baş başa verip ağlayabilmekti bizim dostluğumuz, hadi dostum sen yaparsın diyebilmekti bizim dostluğumuz, evet evet daha öncede söylediğim gibi kalabalıkların İçinde tanıdık bir dost yüzüne bakabilmekti bizim dostluğumuz, aradaki mesafeler bakmadan iki yabancı yüreğin dostluk adına birbirini sevebilmesiydi bizim dostluğumuz. (Hoşça kal dostum)