Osmanlı şehrinde mahalleli; mahallenin yönetiminden, emniyetinden, sokakların bakım ve temizliğinden, çöplerin toplanması ve imhasından, çocukların gözetilmesinden, yeni yapılar ve çevre ile ilişkiler hakkında nihai kararlar vermekten sorumluydu. Fukaranın, kimsesizlerin, yaşlıların korunması, mahallelinin yarışarak gerçekleştirdiği görevler olarak yüksek heyecanla yerine getirilirdi.

Gelenekten beslenen bir kültür olan komşuluk, doğumdan ölümüne kadar, iyi ve kötü günlerde sevinç ve kederi paylaşmak ve yardımlaşmaya dayanırdı. Bir doğum olduğunda komşular hemen anne ve çocuk için yiyecek, içecek bir şeyler götürerek ziyaret ederdi. Daha sonra çocuğun ihtiyacı olan giyecekler ve aileye maddi destek sağlayacak hediyelerle “bebek görmeye” gidilirdi. Sünnet ve düğün törenlerinde aynı şey tekrarlanırdı. Yeni ev alanlara hediye ile “hayırlı olsun” denirdi. Hastalık ve ölüm zamanlarında komşular üzüntü sahibini hiç yalnız bırakmazdı. Bütün bunlar içindir ki cenaze kefenlenip evden ayrılacağı zaman komşularından haklarını helal etmeleri istenirdi. Komşular, cenaze defnedilinceye kadar görev şuuruyla hareket ederdi. Zekât, sadaka, fitre gibi yardımlarla ihtiyaç sahibi komşular öncelikli olarak gözetilirdi.

Şimdi hatırlıyorum da bu geleneklerimiz bizim çocuk olduğumuz dönemlerde de yaşatılıyordu. 70’li yıllarda mahallede büyüklerimizin gözü önünde sigara içemezdik, oruç tutmayanlar aleni olarak sokak ortasında bir şey yiyip içmezlerdi.

Saygı denen bir şey vardı. Bugün çok derin sevgi ya da saygıdan bahsetmek belki mümkün değil ama söze başlarken verdiğim örneklerden hareketle günümüze geldiğimizde de güzel şeylerin olduğunu gördükçe mutlu oluyoruz. İşte güzel bir örnek, Yozgatlı Esnaflarımızdan Alper Doğru kardeşimizin girişimi ile hayata geçen ‘İhtiyacın varsa al, yoksa as’ kampanyası ile ihtiyaç sahibi vatandaşların yüzünün güldüğünü duyuyoruz.

“İhtiyacın var ise al yoksa as” kampanyasında kullanılabilir durumda olan ihtiyaç fazlası kıyafetler, sokakta kurulan askı vasıtasıyla ihtiyaç sahiplerine ulaştırılıyor. Kampanyaya destek veren vatandaşların giymediği dolabında beklettiği büyük veya küçük gelen ya da modası geçmiş diyerek kullanmadığı kıyafetler, askıda toplanıyor.

Kıyafet, ayakkabı ve yiyeceğe ihtiyacı olan vatandaşlar da askıdan aldıklarıyla ihtiyacını karşılamanın mutluluğunu yaşıyor.
Evinde kullanmadığı ihtiyaç fazlası kıyafetlerini verecek kimse bulamadığı için yola çıkan ve bulunduğu iş yerinin önüne kendi imkanları ile askı yaparak örnek bir projeyi hayata geçiren Alper Doğru, duyarlı halk ve esnafın destekleri ile kazaktan pantolona, kabandan monta, ayakkabıdan gömleğe kadar topladığı kıyafetler, ihtiyacı olan vatandaşlar tarafından askıdan alınarak kullanılıyor. Günlük 30 kişinin, aylık ise bin kişinin soğuk kış gününde ihtiyacını karşıladığı askılık yoğun talep görüyor.
Evinde kullanmadığı kendi kıyafetlerini toplayıp birisine vermeyi düşündüğünü ama verecek kimse bulamadığı için ‘İhtiyacın var ise al yok ise as’ adında bir kampanya başlattığını belirten esnaf Alper Doğru, “Ayakkabı, kıyafet ihtiyacı olan insanlarımızın buradan faydalanması için böyle bir şey başlattık. Esnaf ve yakın çevredeki arkadaşlarımız sağ olsun destek veriyorlar. Birçok eşya kasa kasa elma getiren çuvalla patates getirenler dahi oldu. Elbise ile sınırlı tutmaya gerek yok. Yiyecek içecek her şey bırakılabilir.” dedi.

• İş kurmak için aldığı ekonomik desteklerle kendi işini kurarak, iş hayatında farklı bir üretim yapan Esnafımız!
• Üretim yapan işletmede çalışanlarla bir araya gelip, çalışanların özel günlerde yemek ikramında bulunan Başkan!
• İlçeye gelen yabancı uyruklu öğrencilere ilçenin önemli yerlerini gezdirerek, gezi turizminin önemli olduğunu söyleyen Başkan!