Hâlâ kendimizi kandırmaya devam ediyoruz… 1980’den bugüne geçen zaman içinde gördüklerimiz, duyduklarımız ve yaşananlara baktığımızda, söylenecek o kadar çok söz var ki; sohbeti nasıl açmam gerektiğini, önceliği hangisine vereceğimi kestiremiyorum.

* * * *

Dolayısıyla 1980 sonrası Türk Siyaseti başta olmak kaydıyla bunu tamamlayan, köprü vazifesi gören Yozgat’ın Sivil Toplum örgütlerine bakıldığında bu kent kazandıkları bir elin parmak sayısını geçmezken, o kadar çok değerlerini kaybetti ki bunları saymakla tüketmeye ne benim ne de bugün kürsüye çıkıp konuşanların nefesinin yeteceğini sanmıyorum.

* * * *

Bugün Yozgat göç sebebiyle nüfusunun önemli bir bölümünü kaybetmişse suçluyu dışarıda aramak bir kimseye fayda getirmez, bu sadece yükü üstten atmak olur.

Bugün Yozgat’ta yüzlerce insanın çalıştığı Tekel Bira Fabrikası satılmış, yerine binalar dikilmişse bunun da suçlusu dışarıdakiler değildir.

* * * *

Köy Hizmetlerinden, Tekel’den, Orman İşletme Müdürlüğünden ve daha sayamadığım başka yerlerde çalışan insanlar bu memleketi terk etmek durumunda kalmışsa suçlusu bizden başkası değildir.

Gözlerimiz önünde kapanan ya da başka bir sıfat altında satılmak durumunda kalan yerlerle ilgili hangimiz kılımızı kıpırdattık ki…

* * * *

Bu kadar olumsuzluklar yaşanırken, kim (!) önümüze düşüp hakkımızı aramamızı teklif etti…

Herkes bulduğu veya aldığı ile yetinip, komşusunu düşünmedi. Bana değmeyen yılan bin yaşasın düşüncesini terk etmedi.

Ancak bir gün o yılan dönüp dolaşıp kendisini sokacağını hesap etmedi. Şimdi Yozgat yanıyor muş, can çekişiyor muş, yok oluyor muş. Sorarım size bunları dert eden samimi kaç kişi var aramızda.

* * * *

Bugün Yozgat’ı n neresinden tutsak bize göre her bir parçası elimizde kalmasına rağmen birileri yetim malıymış gibi bakarak, bir şeyler iç etmenin hesabını yapmaktan geri durmuyor. Adil olacağım, adaletli olacağım, sözümün arkasında duracağım, Allah’tan başka kimsesi olmayanın kimsesi olacağım, hakkı, hak edene vereceğim diye koltuğa oturanlar dahi bir zaman sonra sözlerini unutup, elindeki imkanları önce akraba hısım gönlü almayı kendine öncelikli görev saydı…

* * * *

Daha önce kaleme aldığım bir yazımda Yozgat Organize Sanayi Bölgesinden bahsederken, çok az sayıda ili kapsamak kaydıyla özel çıkan 4325 Sayılı Teşvik yasasının bu memleket kıymetini çok geç anladığından bahsetmiştim.

Şimdi daha sonra çıkan teşviklerden Yozgat’ın yeteri kadar faydalanamadığını konuşuyoruz.  Hep birlikte tüm enerjimizi, gücümüzü ve mücadelemizi birbirimizi yiyip tüketmekle harcamaya devam ediyoruz.

* * * *

Birbirimizi yanıbaşımızdakilere gammazlamakla da kalmayıp, binlerce kilometre uzaktaki kurum/kuruluşlara şikâyet eden toplum olup çıktık.

Sözüm o’na şimdi kalkıp, “ben kendim için bir şey istemedim” diyenler gibiler yüzünden memleket çok şey kaybetti daha da kaybedecek gibi görünüyor.

Bu memleket şimdiye kadar kime “yok, olmaz” dedi ki, herkes gün gelir, nihai noktaya çıktığında yaptığının da/yapamadığının da hesabını elbet verir.

Bu dünyada yollar yürümekle tükenmez ama gün gelir dizde derman kalmadığında yapılanda/yapılamayanda karşına geçip senden davacı olur.

• Eğitimde başarı oranının yükseltilmesine katkı sunmak amacıyla 2 ile 11. Sınıf öğrencileri arasında bursluluk sınavı yapan Özel Eğitim Kuruluşu!
• Kış mevsiminin sert geçtiği günümüzde sokak havyalarını korumak amacıyla çeşitli noktalara barınak koyan Kurum!
• Dernekçiliğin ve dernek faaliyetlerinin hatasız yapılması amacıyla doğru bilgileri toplantı düzenleyerek anlatan Müdür!