Öğrenci, öğretmen ve veli ilişkisi eğitimin saç ayağıdır. Bu ayakların sağlam ve koordineli bir şekilde işletildiği takdirde hedeflenen başarının da elde edilmesi kaçınılmaz olur. Çocuklar ülkemizin teminatı ve yarınlarımızdır. Bir ülkenin hak ettiği noktalara gelebilmesi ancak eğitimli topluma kavuşması ile mümkün olabilir. Bilinçli, toplumun inanç ve kültürüyle barışık, modern bir eğitim sistemi ve ortamı ile yetişmiş nesle ülkemizin ve Yozgat’ımızın ihtiyacı var. Eğitimde hepimizin üzerine düşen büyük sorumluluklar var. Sadece okula yada öğretmene yüklemek biraz insafsızlık olur. Çocukla gerektiği gibi ilgilenmeyen aileler maalesef karne günü en büyük eleştiriyi yapmaktan geri durmazlar. Çocuğun, karnesinde kırık notlar varsa hemen başlarız komşunun, ya da akrabaların çocuklarıyla kıyaslamaya. Oysa yarıyılın veya bir yılın muhasebesini yaparken acaba çocuğumuzla bu süre içerisinde yeteri kadar ilgilendik mi, okuluna giderek öğretmenleri ile çocuğumuzun durumu hakkında bilgi sahibi olduk mu diye düşünmeyiz. Kötü alışkanlık kazanımı (sigara) kullanım yaşı her geçen gün daha da küçük yaşlara doğru ilerlemektedir. Aileler, sorumluluklarının farkında olmalı. Çocuklar, okula diye evden çıkıyor arkadaşları ile birlikte kuytu köşelerde sigara içerken yada oralarda hoş olmayan davranışlar içerisine girebiliyor. Aileler de bu durumu göz önünde bulundurarak hareket etmeli ve çocuğunun sürekli takibini de yapması gerekir. Çocuklarımız, şekil almamış bir hamur gibidir. Onların doğruları da, yanlışları da bizlerin eseridir. Başarılarını sahiplendiğimiz gibi yanlışları ve hatalarını da sahiplenerek nerede yanlış yaptığımızı sorgulamalıyız. Özellikle genç yaştaki çocukların özentisi ve hayattan beklentisi fazladır. Buna televizyonlardaki diziler ve filmlerde önemli katkı sağlıyor. Gençliğe, aile yapısına kısacası Türk toplumuna en büyük zarar veren etken maalesef günümüzdeki dizi ve filmlerdir. Ahlaksızlık ve her türlü kötü alışkanlıklar televizyon eliyle yayılıyor. Alkol ve zararlı alışkanlıklar özendiriliyor. Devletimizin ilgili (RTÜK) gibi kurumları da bu konularda maalesef bugüne kadar ciddi bir yaklaşım sergileyememiştir. Bizim Türk toplumunu diğer ülke toplumlarından ayıran en büyük özelliği olan aile kavramı da bundan olumsuz yönde etkilenmeye devam ediyor. Yozgat’ta eğitim başarı seviyemiz bir türlü istenilen seviyeye ulaşamadı. Komşumuz Kırşehir Türkiye sıralamasında ilk 10 içerisinde yer alırken bizde ise maalesef plakamız olan 66’larda seyrediyor. Buna yönelik İl Milli Eğitim Müdürlüğünün çalışmaları olsa da yıllardır devam eden eğitim sorununda ciddi bir başarı elde edilemedi. Aslında buna sadece eğitimcilerin değil, ailelerimizin, STK’ların ve diğer birimlerinde hep birlikte katkı sağlaması gerekir. Öğretmen sadece mesaim dolsun mantığından çıkarak kendisini de sürekli yenilemesi lazım. Milli ve manevi duygulara sahip bir nesil yetiştirmek istiyorsak önceliği bu kalitelere sahip öğretmen yetiştirmekle aramalıyız. Yoksa ezberci eğitimle, hızlandırılmış formasyon eğitimi ile yetiştirilen öğretmenlerle de istenilen düzeyde başarı sağlamak mümkün olamaz. Çocukları başarıya kanalize edecek heyecan verecek model olacak öğretmene ihtiyacımız var.