Bu konuyu geçmeden önce birkaç şey söylemem lazım…
Keşke deprem olmasaydı!
Keşke binalar fay hattının üzerine yapılmasaydı!
Keşke yetkililer yapım izni vermeden önce zemin etüdü yapsalardı!
Keşke apartmanlar sağlam yapılsaydı!
Keşke demirden, çimentodan çalınmasaydı!
Keşke!.. Keşke!…
Keşkeler… Keşkeler…
Hiç akıllanmayacak mıyız? Hayatımız hep pişmanlıklarla mı geçecek?
“Akletmez misiniz?” ayetini kimse akletmeyecek mi?
Neden tarih hep tekerrür ediyor? İnsanlar yaşanmışlıklardan ders çıkarsa yapılan hataları bir daha bir daha yapmasa olmaz mı? İllâ bizim de tecrübe etmemiz şart mı? Canımız yanmadan aklımızı başımıza toplasak olmaz mı?
Milyonlarca canımız gitti. Gözyaşlarımız sel oldu aktı. Peki, bunların hesabını kim verecek?
Top çevirmekte üstümüze yok. Çok güzel top çeviriyoruz.
Suç çok ama suçlu yok (!) Ölüm var ama katil yok! “Ne yapalım kader!” “Mukadderat!”… Bu işler bu kadar basit mi?
Gidenler elbette geri gelmeyecek ama biz bu kafayla gidersek daha çok canlar yitecek.
Yapmayın, etmeyin ağalar!
Depremle ilgili gerekli tedbirleri almak için çalışmak varken, Belediye Meclisinin en son toplantısında gündeme aldığı “Dolmuş Ücretlerine Zam yapılsın mı, yapılmasın mı?” tartışmasını başlatması çok önemli bir konuymuş gibi saatlerce konuşulması birkaç gündür vatandaşın dilinden düşmek bilmedi.
Sohbetlerine kulak kabarttığım vatandaşlar, bakın bu konuda neler konuşuyorlar;
“İnsanlar acısını yaşamaya devam ettiği bir zamanda Yozgat’ta bu konuların konuşulmasının ne yeri ne de zamanıdır. Asıl konuşulması gereken konu Yozgat’ı depreme hazır hale getirmek, riskli ve tehlikeli binaları tespit etmek, gerekli olan çalışmaları yapmaktır. Bu konuda kaybedecek zaman yoktur. Yozgat’ta Abide İşhanı başta olmak üzere risk taşıyan o kadar çok yapı var ki, bunların hepsi kaderine terk edilmiş, tehlike arz etmeye devam ediyor.”
Elçiye zeval olmaz sözün muhataplarına hatırlatmak bizden, gerekli tedbirleri almak ya da almamak kendilerine kalmıştır.