Kahramanmaraş merkezli meydana gelen deprem, yurdun birçok yerinde olduğu gibi Yozgat’ta birtakım sorunların yeniden gündeme gelmesine neden oldu.

Günü kurtarmak başta olmak üzere plansız, projesiz, doğrular üzerinden hareket etmeden yapılan çalışmalar bugün karşımıza böyle bir Yozgat çıkardı.

Bu konuda daha önce kaleme aldığım bir köşe yazımda şöyle demiştim: “Yozgat 40 yıl önce doğru şekilde planlanmış olsa idi bugün bambaşka bir şehir olurdu. Yozgat bu fırsatı kaçırdığı için Çamlık ve Nohutlu tepesi arasında sıkışıp kaldı.”

Dolayısı ile şehir plancısı olmayan bir kent gösterin deseler bu soruya herkes hiç düşünmeden Yozgat cevabını verir.

Kahramanmaraş depreminin ardından çarpık yapılaşmaya yılardır kurban edilen Yozgat’ta bugün en çok konuşulan konuların başında her gün önünden gelip geçerken, doğal olarak kafasını kaldırıp bakan vatandaşlar, sanki devrilecek gibi duran Abide İşhanı Çürük mü? Değil mi? sorusuna cevap bulmaya çalışıyor.

Hatırlanacağı üzere Abide İşhanı geçmiş yıllarda birkaç kez yangın olayına maruz kalan bir yapı, çıkan yangın sonrası kapsamlı bir tadilat gören bina için bildiğim kadar birkaç defa rapor hazırlandı. Bu raporların akıbeti ne durum olduğu bilinmiyor.

Peki Yozgat’ta sadece çürük olup, olmadığı konusunda tek tartışılması gereken Abide İşhanı mı var?

Bana kalırsa Yozgat’ta tartışmaya açılması gereken Abide İşhanı gibi çarpık yapılaşmanın ürünü olan o kadar çok yapı var ki, bunları saymakla bitiremeyiz.

Hazır yeri gelmişken, bir hatırlatmada bulunmak isterim. Belediye Başkanı Yusuf Başer döneminde Yozgat’a ismi hatırımda kalmadı bir Japon profesör gelmişti. Bu profesörün daha sonra vefat ettiğini öğrendim. Japon profesör şehri inceleme yapmak üzere nohutlu tepesi üzerinden şehri kuşbaşı ile inceledikten sonra beraberindeki hazirunaşehrin yapılaşmasının çok kötü olduğunu söyledikten sonra şehir merkezinde en küçük bir yapılaşmaya dahi müsaade edilmemesi gerektiğini öğütledi.

Bu anlattığım konunun üzerinde 20 yıl geçti. Cumartesi günü yazımda da kullandığım “Keşke” ifadelerinde olduğu gibi “Keşke” Japon profesörün sözü dinlenmiş, şehir merkezine bir çivi çakılmamış olsaydı, yapılaşmaları Üniversite veya Sarıhacılı köyü bölgesine doğru yapılmış olsa idi, bugün birçok sorunu çözmüş, daha yaşanabilir bir Yozgat karşımızda duracaktı.

Bugün basın, sosyal medya ve vatandaşlar olarak ne Abide İşhanını ne de şehir merkezinden geçmekte olan dere yataklarına konutlar yapılmamış olacaktı diye düşünüyorum.