Anadolu insanı olarak, kültürümüzü yaşatmak ve geleceğe aktarmak her bireyin birinci vazifesidir.
Toplum olarak, gördüklerimizi, duyduklarımızı, bildiklerimizi, kültürümüzü devam ettirecek kuşaklara aktarmakla vazifelerimizi ve sorumluluklarımızı yerine getirdiğimizi düşünürüz.
Kışın gelmesi ile beraber mevsimsel bir araya gelme, birlik ve beraberlik, kaynaşma şuurunun yaşatıldığı sofralarımızın vazgeçilmez yemeği arabaşı etkinlikleri devam ediyor.
Gazetelerin sayfalarında ve sosyal medya ekranlarında gün geçmiyor ki; bir arabaşı etkinliği haberi çıkmasın karşımıza.
Derneği bol miktarda olan illerden olmanın bir özelliği de burada karşımıza çıkmaktadır. Hemen her gün yurdun bir yöresinde yaşayan Yozgatlı hemşerilerimiz bir araya geldikleri dernek çatısı altında arabaşı yutma etkinliği yaparak, geleneğimizi böylece yaşatmış olmaktadırlar.
Hatırlatmakta fayda gördüğüm en önemli husus ise, bu tür faaliyetlerin ne kadar önemli olduğunu içinde bulunmaya devam ettiğimiz süreç gösterdi.
İki yıla yakın zamandır salgın hastalık covit sebebiyle bir araya gelinemedi. Kucaklaşmanın, tokalaşmanın, sarılmanın ne kadar kıymetli ve değerli olduğunu anladık.
Bu durum henüz sona ermiş değil, her ne kadar bir araya gelmek, buluşmalara, görüşmelere kalındığı yerden devam edilmiş olsa da, salgın hastalık covit-19 riski devam etmektedir.
Çünkü halen günlük 20 binin üzerinde yeni vakalar tespit edilmektedir. Yine her gün 200 civarında vatandaşımız bu hastalık sebebiyle vefat etmektedir.
Sohbetimizin başına tekrar dönecek olursak, arabaşı sofraları eskiden kurulurken, bir sebebi, nedeni, amacı olurdu. Kurulan sofraların başmisafirleri gecenin sonunda özüyle, sözüyle ve eylemi ile bir eksiğin, noksanın tamamlayıcısı olarak, kendini gösterirdi.
Bir süredir düzenlenen arabaşı geceleri ile ilgili gazetelere ve sosyal medya sayfalarına çıkan haber ve katılımcıların fotoğraflarına baktığımda sözünü ettiğim eylemden ya da icraata yönelik açıklamalardan uzaklaşıldığını söylemek durumundayım.
Yazımın başlığında “Arabaşı Yutmak Marifet İster” derken, elbette arabaşı yutmak bir bahanedir. Burada önemli olan örf, adet, görenek ve geleneği yaşatılmaya devam edilen şehrin ve insanların hayatına dokunmak, geleceğine umut ekmek ve katkı sunmak bir öncelik olması gerekiyor.