Nöbetçi Eczaneler
İster bir garip ol kendi aşına yapan, istersen saraylarda bakan, ister sırtında küfeyle rızkının peşinden dolaşan, ister alim ol yaradılışın peşinden koşan, ister seyyah ol sonu gelmez yollara düşen; Ay gibi parlarsın yeter ki fikrin güzel olsun.
İster seherde ol, ister mahşerde, ister yol kenarında bir bitkin, ister saray bahçelerinde bir yasemin, ister adalet ol, istersen de adalete nail, Ay gibi parlarsın karanlığın ortasında yeter ki fikrin güzel olsun.
İster dertli ol yataklarda, ister masum ol iftiralarda, İster Yusuf ol kuyularda, ister yıldız ol semalarda, ister nilüfer ol sularda; Girersin Asiye’nin kollarında Firavunların saraylarına yeter ki fikrin güzel olsun.
İster zengin ol ister fakir fukara, ister alan ol, ister veren, ister tarlada terini silen, ister fabrikada maaş veren, ister rabbine avuç açmış şükreden; Ay gibi parlarsın yeter ki fikrin güzel olsun.
Doyarsın az bir rızıkla, mutlu olursun gözlerinin içine bakacak bir dostla, huzuru bulursun doğrulukla içtenlikle , şükrü bulursun kanaatle sebat ile; Yeter ki fikrin güzel olsun.
İster çirkin ol, ister güzel, ister yalın, İstersen de endam bahçelerinde bir güzide salkım veyahut güneşin önünde bir kara bulut; Ay gibi parlarsın yeter ki fikrin güzel olsun.
İster dağların başında, bir kuru ağaç ol, ister bataklıklarda sazlık, istersen de kürlerin ortasında bir garip kuş yuvası, ister yaşanmışlıkların ardından çökmüş bir ev yıkıntısı, istersen asırların habercisi olan bir taş parçası ; Etkilersin ruhları yeter ki fikirler güzel olsun
İster garip ol köşe taşlarında, ister vezir ol divan başlarında, ister genç ol, ister sona beş, bir selamın bir sevabın dünyalara eş, çok şey değil bir içten gülüş, yürekten bir dönüş, bir iyi niyet ile; Ay gibi parlarsın yeter ki fikrin güzel olsun.
İster insanı sev, ister hayvanı, varırsın hak yoluna yeter ki besle gönlündeki ki buseni, ararken cihanda alemi, bulursun sonunda sen kendini, katılaştırma yeter ki içindeki katılaştıkça kırılası kristalini, Ay gibi parlarsın yeter ki fikrin güzel olsun.
İster kul ol gözleri uzaklara dalan, ister medeni ol şehrin ışıklarında koşuşturan, ister bedevi ol çöllerin ayazlarında üşüyen, İster çoban ol kavalıyla dağlarda raks eden, ister hükümdar ol dünyalara hükmeden, istersen de yoldaş ol şu yalan dünyada ki yolculara eşlik eden; Ay gibi parlarsın yeter ki fikrin güzel olsun.
İster Mecnun ol çöllerde yiten, ister Leyla ol dillere düşen, ister söz ol yürekleri delip geçen, ister özlem ol günleri saydıran, ister hasret ol göz yaşlarını akıttıran, istersen de aşk ol sineleri dağlayan; Güneş gibi parlarsın yeter ki sevgin gerçek olsun.
ister uyurken, ister yürürken, ister boynunu bükmüş nazlı nazlı sınavlarını verirken, istersen de Rabbine avuç açmış beni affet ya Rabbim ben senin aciz bir kulunum diye yalvarırken; Ay gibi parlarsın yeter ki fikrin güzel olsun
İster ana ol gül yüzü sararmış solmuş, ister baba ol şakakları ağırmış, emanetleri uğruna kendilerini deli divane yıpratmış. İstersen de evlat ol helallik arkasından koşarmış; Ay gibi parlarsın yeter ki fikrin güzel olsun.
İster coşkun akan ırmak ol, ister susuz çatlayan toprak, istersen de son baharda ölüp gittikten sonra yeniden can bulan kainat; Ay gibi parlarsın yeter ki fikrin güzel olsun.
İster kulübede ışık, istersen evlere hayat veren beşik, istersen çorbama batırdığım bir tahta kaşık, istersen de prenslere sevdalanmış bir garip aşık; Ay gibi parlarsın yeter ki fikrin güzel olsun
Alem nedir merak etsen de, diyar diyar arasan da, Musa gibi sepetlerde, Yunus gibi balıkların karnın da, Hızır gibi suların üstünde, Yusuf gibi zindanlarda, İbrahim gibi ateşlerde, Sahabe gibi mahşerlerde …; Parlarsın sende ay gibi yeter ki fikrin güzel olsun.