Önce “Evren”
sonra “Dünya”
sonra “Annem”
derdim.
Bana dünyayı sorsalar annem derdim, bana aşiyan’ı sorsalar annem derdim, et ve kemik olarak geldiğin bu dünyada ilk rehberin kimdir deseler annem derdim, bu acımasız dünyada kalkanın kimdir deseler annem derdim, sana bu dünyada almadan veren bir tek kişiyi söyle deseler annem derdim, kaçıp sığınacağın son çaren deseler annem derdim, sana yar ve diyar olacak, canından geçecek, engin bakışlı kimin var deseler annem derdim, sana emek veren şey nedir deseler annemin kitap gibi okunası elleri derdim, seni var eden, seni sen eden, şey nedir deseler annemin inci gibi benim için atan yüreği derdim, bana doğruluğu dürüstlüğü anlat deseler annem derdim, bana şefkati tarif et deseler annem derdim, bana ilk sözcüğünü söyle deseler annem derim, bana ilk adımını anlat deseler annem derdim. Derim evet derdim!
Bana toprağın suyunu sorsalar annem derdim.
Bana filizin alını sorsalar annem derdim.
Bana denizin ırmağını sorsalar annem derdim.
Bana dünyanın güneşini sorsalar annem derdim.
Bana gülün dikenini sorsalar annem derdim.
Bana kuşların kanadını sorsalar annem derdim.
Bana kelebeğin hassasiyetini sorsalar annem derdim.
Bana yakupçuğun endamını sorsalar annem derdim
Bana okyanusu sorsalar annemi bana bakan merhametli gözleri derdim.
Bana cenneti sorsalar anemin ayaklarının altı derdim.
Bana kainatı sorsalar önce evren sonra dünya sonra annem derdim…
Bana annen deseler iki damla gözyaşı, hasret, dua ve umut derdim.
Anneler günün kutlu olsun anneciğim.
Anne bir sanatçıdır, en güzel eseri de yavrusudur.
Gençlik geçer, aşk söner, arkadaşlık yaprakları dökülür; fakat bir annenin gizli ümitleri baki kalır. ( Oliver Wendell Holmes)
