Bir aylık aradan sonra tekrar birlikteyiz.

Ülke olarak cümleten zor ve yorucu bir dönemden geçtik.

Yaşanılan krizlerin şok etkisi tesirini tam olarak yitirmiş olmasa da sarsmıyor artık.

Her şeye olduğu gibi korkarım buna da alıştık.

Konuşacak, anlatacak ve yazacak çok şey vardı lakin ben susup izlemeyi tercih ettim.

Çözümsel manevralar ne kadar işe yarar bilmiyorum ama bu ülke için benim hala bir umudum var.

Yeter ki ne zaman durup ne zaman harekete geçeceğimizi iyi bilelim.

Çünkü seri giden bir işte ara vermek tecrübeyi pekiştirir.

Fakat bazı işlerde istikrar ve devamlılık esastır.

Zira bu işlerin küçük molaları bile işlerin aksamasına neden olabilir.

Ülkenin durumuna ve nihayete baktığımızda anlıyoruz ki birileri sık sık mola vermiş.

Sonuçlarına katlanmak ise maalesef yine vatandaşa düşmüş.

BİZE BİRAZ HAREKET LAZIM…

Son makalemden bu yana dünyada ve ülkemde ne değişti diye bakıyorum.

Vee, her şeyin stabil olduğunu görüyorum.

Yahu insan bir arpa boyu olsun yol almaz mı?

Hep aynı yönetim şekli, hep aynı idare, hep aynı siyaset ve hep aynı tepki.

Oysaki zaman onarıcı etkilere sahiptir.

Değişim ise herkese iyi gelen bir şeydir.

O halde biz-ler neden değişmiyoruz?

Bu sorunun cevabını bulduğumuz gün dünyada birçok şeyin değişeceğine inanıyorum.

Paylaşılamayan dünyada her şeyi üretmeyi öğrendik.

Ama ısrarla insanca yaşamayı öğrenemiyoruz.

Moda diye bir akımın peşinde sürüklenirken iş düşünce ve davranışlara geldiğinde ise nedense tıkanıp kalıyoruz.

Mesela “savaş” artık demode bir eylem olmasına rağmen dünyada savaşın her türlüsüne rastlamak mümkün.

Şimdi birde nur topu gibi bir Rusya ve Ukrayna savaşımız oldu.

Ekonomik savaş, psikolojik savaş, içsel savaş, kurgusal savaş derken yaşamsal bir savaşın içinde her birimiz farklı cephelerde hayatta kalma mücadelesi veriyoruz.

İyide dünya bunun için yaratılmış bir yer değil ki.

Bence bütün bunlar ne için yaratıldığımızı unuttuğumuz için oluyor.

“İNSAN” OLMAYADA MI ARA VERDİK?..

Dünyanın sahibi yalnızca insanlar mı?

Hayır!

Tabiatta bu dünyanın bir parçası, hayvanlarda.

Dünya, bütün canlılara ait ve biz insanlar bunun böyle olduğunu çok iyi biliyoruz.

Onların haklarını savunacak bir avukatları ve yasaları yok diye yaşam alanlarını tahrip ya da yok etmek hırsız ve cinayettir.

Siz işlediğiniz bu kadar suçun cezasız kaldığını mı sanıyorsunuz?

Akıl sahipleri bunun böyle olmadığını çok iyi bilirler.

Farkında değil misiniz?

Hep 1 eksideyiz hayatta.

Para var huzur yok.

Para var sağlık yok.

Para var mutluluk yok.

Para var ömür yok.

Neden yok peki?

Çünkü bunlar parayla satın alınamayacak şeyler.

Parayla huzurlu olmak istiyorsanız; Paranızı ihtiyaç sahipleriyle paylaşın.

Parayla sağlıklı olmak istiyorsanız; Bol bol dua alın.

Parayla mutlu olmak istiyorsanız; Başkalarını mutlu edin.

Parayla çok yaşamak istiyorsanız; Öldükten sonra adınızı yaşatacak bir şeyler bırakın bu dünyada.

Yani maddi anlamda zenginleşirken manevide anlamda fakirleşmeyin.

Aksi halde iflasınızı ilan etmiş olursunuz.

Şundan emin olun ki bu kadar bencilce yaşamak kimseye iyi gelmez.

Tekrar ediyorum.

Dünya tüm canlılara aittir.

Kimsenin yaşam hakkını elinden almayın.

Zira üzerimizde onca canlının hakkı, boynumuzda onca canın vebali varken huzur içinde yaşamamızın imkanı yok.

Diğer canlıların yaşam ve yaşama haklarını ellerinden alarak aslında kendimizden çalıyoruz ve kendimizi yok ediyoruz.

Merak ediyorum bunun böyle olduğunu gören ya da fark eden yalnız ben miyim?

Eğer başka birileri de varsa bu haksız zulmün karşısında neden bu kadar sessizler onu da çok merak ediyorum!

Filmlere bile reklam arası veriliyorken benciller ve zalimler bence sizde kötülüğünüze biraz ara verin.

Daha adil bir dünyada yaşamak dileğiyle

Saygıyla kalın