Adalet Bakanı Bekir Bozdağ’ın yeniden bakan olmasının ardından adalet bakanından beklentime dair 4 yazı kaleme almıştım.

Bu yazılarımda Türkiye Cumhuriyeti’nin adalet bakanından beklentilerimi ifade etmiş, bakanın siyasal kimlikten sıyrılarak devletin bakanı olma hassasiyeti ile hem geçmiş dönemlerdeki hataları tekrar etmemesini hem de adalet kurumu içerisindeki arızalı ve aksayan yanların iyileştirilerek, insan niteliğinin artırılmasına yönelik çalışmaların yapılması gerekliliğini ve beklentimi dile getirmiştim.

Son dönemlerde Sayın Bozdağ’ın siyasal kimliğini üzerinden atamamış olduğunu gösteren açıklamaları nedeniyle bir eleştiri yazısı kaleme almak üzereyken, kendisinin Türkiye Adalet Akademisi’nin Eğitim Dönemi Açılış Töreni’nde yaptığı konuşma ve detayları düştü haberlere.

Bu konuşmanın özünü oluşturan ve bizim de daha önceleri defaatle önerdiğimiz “Hakim ve savcı yardımcılığı uygulaması ile usta çırak ilişkisi içerisinde” yargı mensuplarındaki niteliğin artırılmasına dair çözüm önerisi, nihayet adalet bakanının adalete dair ciddi çalışmalar içerisinde olduğunu göstermektedir.

Bu uygulama şüphesiz, hakim ve savcıların niteliklerini artıracak dolayısıyla adaletin işleyişindeki farklı uygulamaları, verilen karalara dair şüpheleri giderecek ve nihayetinde de yargı mensupları üzerindeki baskıları azaltacak bir uygulama olacaktır.

Ancak burada kalınmaması, hakim ve savcıların yargı üstünde baskı kurmak isteyecek tüm kişi ve kurumlara karşı tam bağımsızlığını sağlayacak ve yargıyı “adaletle” buluşturup tüm toplumsal yapıların üstünde bir konuma çıkaracak düzenleme ve anlayışa da ihtiyaç vardır.

Hakim ve savcıların nitelikleri artarken; baskıları önleyecek tedbirler almayacaksak, bu usta çırak ilişkisi içerisindeki yetiştirme döneminde maddi ve manevi doyuma ulaşarak bireysel zafiyet alanlarının giderilmesine yönelik bir seçme ve eğitim programı uygulamayacaksak, sonuç itibariyle değişen bir şey olmayacaktır.

Sayın Adalet Bakanı’nın dile getirdiği bu uygulamanın, yargıda “masumiyet karinesi”nin öncelendiği, “azami adalet” kaygısı ile davaların görüldüğü ve toplumda “devletinin adaletine güvenme” duygusunun oluştuğu; kartvizit, siyasal, etnik, tarikat, cemaat, vakıf, dernek kimliği ve maddiyata göre değişmeyen, alınıp satılamayan bir hukuk sisteminin kurulmasına öncülük edeceğine inanıyorum.

Lakin, burası durma noktası değildir, yargıdaki sorunların çözümüne dair atılmış “ilk adım”dır. Bundan sonra atılması gereken birçok adım, çözülmeyi bekleyen pek çok sorun bulunmaktadır.

Yaklaşan seçimlerin de baskısı ile adalet bakanımızın sorumluluk alanına daha çok vakit ayıracağını, yargının işleyişindeki sorunları giderecek çözüm paket ve uygulamalarının arka arkaya geleceğini umuyorum.

Bir önerimizin daha “hükümetçe kabul görmüş” olmasından duyduğumuz memnuniyet ve Sayın Bozdağ’ın Adalet Bakanı olarak sorumluluklarını hatırlayıp çözümler geliştirmiş olmasına da teşekkürlerimizle son verelim.