Hafta sonu çayımı alıp, uluslararası karayolundan geçen araç çeşitliliğini seyre dalarak balkonda bir sigara içeyim dedim.
Koltuğuma oturup tam sigaramı yakmak üzereyken gözüm, üst geçitin üzerinde gezinen bir şahsa takıldı.
Acaba biri, iyi yönetildiğinde zenginlikler içerisinde yaşayabilecekken, insanın onuru ile yaşamasının çok görüldüğü bu hayattan feragat mı ediyor endişesi ile yerimden doğruldum, perdeyi araladım.
Bir eli ile üst geçitin demirlerine tutunan diğer eli ile de üst geçitin malzemelerini söken kişi napıyor olabilir diye düşünürken üst geçitte bulunan diğer kişileri fark ettim ve anladım ki bu bir üst geçit yenileme çalışmasıydı.
Üst geçitte çalışan 4 kişi vardı, parçalar birer birer sökülüyordu ama ortada bir eksiklik var gibiydi.
O eksiklik de; hiçbir koruyucu tedbir alınmamış olmasıydı.
5,5 metre yükseklikteki üst geçitin kapalı alanı da yaklaşık bir 4 metre civarındaydı ve 10 metre yükseklikte çalışan kişiler, vızır vızır araçların geçtiği asfalt zemine düşme tehlikesini hiçe sayarak çalışmaktaydı.
Patronlar iş görenlerine ve çalışanlar kendilerine bu şartlarda çalışmayı reva görebilirlerdi. Ekmek aslanın midesine inmişti ve iş bulmak çok özel şartlara bağlıydı.
Ama ben duramadım, önce gidip yanlarına ihtar edeyim, işten önce insanın can güvenliğini hatırlatayım tedbir alınmasını isteyeyim dedim, vazgeçtim. Zira, “önce insan, önce can güvenliği, önce insanın yaşatılabilirliği” gibi bir algı düzeyinde olsalardı zaten bu şartlarda çalışmazlardı diyerek vazgeçtim.
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı ve Karayolları aklıma geldi ilkin. İnternetten bulduğum bakanlığın Alo 170’ini aradım. Karşımdaki hanımefendiye durumu arz ettikten sonra, tatilde oldukları ve konu ile ilgili en erken Pazartesi işlem yapılabileceğini, 3 iş günü içerisinde bana cevap verileceğini öğrenince, şikayet konumu değiştirdim. Yukarıda izah ettiğim konuyu “Ben Türkiye Cumhuriyeti Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’nın insan hayatı söz konusu olunca tatil yapmasından şikayetçiyim, lütfen bu şekilde kayda alınız” diyerek görüşmeyi sonlandırdım. Sonrasında başkaca kurumlar ve onların ihtar ederiz firmayı sözleri ile bu mücadeleden vazgeçtim. Allah’tan hala devam eden çalışmalarda kimseye bir şey olmadı.
Burada iki husus önemlidir.
Birincisi; hiçbir patron iş görenlerinin yaşam hakkını riske atamaz. Buna ne hakkı ne haddi vardır. Ülkedeki işsizliği çalışanları üzerinde bir tehdit aracı olarak kullanarak onlara istedikleri şartları dayatamazlar. Hele daha çok para kazanmak adına buna asla tevessül dahi edemezler. İşsiz olmak ya da işe ihtiyacı olmak, sömürülecek, hor görülecek, aşağılanacak ve insanın yaşam hakkını ve yaşarken onuru ile yaşamasını engelleyecek şartları dayatmaya gerekçe oluşturamaz.
İkinci durum da en az bu kadar acı vermektedir. Olayı anlatıyorsunuz, ufacık bir el kaymasında karşılaşılabilecek olumsuz durumu izah ediyor ve burada insanın yaşamı tehlikede diyorsunuz ama devlet tatildeymiş.
Memur tatil yapar ama devlet tatil yapmaz!!!
Hele de insan yaşamı söz konusu olunca yer yerinden oynar. Ama gerçek bir devlet bunu yapar. Nitelikli personel yapısına sahip, temel gayesi bu ülkedeki her bir insanı insan onuruna yakışacak şartlarda yaşatma gayesindeki bir devlet bunu yapar.
Kurumsal yapısını vatandaşları için refah üretecek şekilde dizayn etmiş bir devletten beklentimizdir bu.
Sonuç olarak, Sayın Bakanlar Vedat Bilgin ve Adil Karaismailoğlu’ndan ve elbette ki devleti yöneten iradeden beklentimiz, saat 5 olunca kapısına kilit vurulan devleti 24 saat vatandaşlarının huzur ve refahı için çalışan bir sistematiğe kavuşturmalarıdır.
Ben, EYT ile, yapılan asfaltın, duble yolun km’si ile bakmam hadiseye, yukarıda izah ettiğim olaya vereceğiniz reflekstir benim sizin başarınıza ölçütüm. Kimsenin olmadığı yerde, memurlarınız tatil yaptığı anda devlet var mıdır orada ona bakarım!
Var mı bu ülkede devlet diye sorarsanız bana cevabım şudur, yoktur.
Devlet; tatil yapmakla, devlet açılışlar yapmakla, devlet vatandaşının hayatından adaleti, liyakati, huzur ve refahı, yaşam hakkını ve yaşayabilenlerin de insan onurunu görmezden gelmekle meşgul.
İnsanı yaşatmak ve yaşattığının da insan onurunu korumak bu ülkede kimsenin derdi olmadı, olamıyor da.