Sayın Oktay iftar programı için geldiği Yozgat’ta ülkenin ekonomik durumu ve kendisinin başlattığı Yerinden Kalkınma Modeli hakkında önemli açıklamalarda bulunmuş. “… herkesin bu gemiye atlaması gerekiyor. … Yozgat için yapmaya çalışacağız ama bunu hep birlikte yapacağız. Yani siz yerelde, burada çalışmazsanız, üretmezseniz, yatırım yapmazsanız, istihdam oluşturmazsanız, ihracat yapmazsanız, arzu ettiğimiz hedeflere ulaşmamız zor olur. 81 ilimizin ve her bir ilçemizin buna katkı vermesi gerekiyor. Ben Yozgatlı hemşerilerimizden, sizlerden ve teşkilatlarımızdan bunun sözünü bir kez daha almak istiyorum. Var mıyız buna, var mıyız arkadaşlar? Biz bir araya geldiğimizde iftar sofralarında, akşam sohbetlerinde ve dışarıdaki sohbetlerimizde ilimizi ve ilçelerimizi nasıl geliştireceğimizi, milletimizi ve memleketimizi, vatanımızı, ülkemizi nasıl geliştireceğimizi konuşmamız gerekiyor, bununla dertlenmemiz gerekiyor.” Açıklamanın içerisindeki “Ülke ekonomisinin düzelmesine dair sadece merkezin çalışması yetmez, sizler buralarda çalışacak, üreteceksiniz ki ülke olarak hedeflerimize ulaşabilelim” mealindeki kısımla ilgili sadece şu kadarını söylemek isterim ki; artık ülkede yatırım yapmak kârlı olmaktan çıkmıştır, yatırım için yeterli sermaye bulunamamaktadır, uygun yatırım alanlarında ise yüksek üretim maliyetleri nedeni ile pazarda rekabet etmek zorlaşmıştır. Ortaklık, ticaret ve para kültürünün olmayışı, bürokrasi ve yerel yönetimlerin yatırımcıya engel uygulama ve talepleri de bu süreçleri zorlaştırmaktadır. Dönelim açıklamanın diğer kısımlarına; Sayın Oktay “herkesin bu gemiye atlaması gerekiyor” derken, herkes bu şehrin ve ülkenin kalkınması için elinden gelen katkıyı sunmalıdır. Katkı sunmak isteyenleri de yanımızda görmek istiyoruz mealinde okunabilecek açıklaması kapıları sonuna kadar açmıştır. Peki bu gerçekten böyle midir? Kapı herkese açık mıdır, katkı sunmak isteyenler muhatap bulabilmekte midir?

Geliniz Yeniufuk Gazetesi’nin sahibinden köşe yazarına, muhabirinden editörüne kadar tüm çalışanları ile yekvücut halinde son bir yıldır bu sürece sunduğu katkılara bir daha göz atalım. Gazete manşetinden duyurulan ve il ekonomisine dışarıdan para girdisi, nitelikli nüfus göçü, ilde ekonomik hareketlilik, istihdam ve katma değer oluşturacak proje önerileri (devamı vardır ancak muhatabını aramaktadır), kamu kurumları ve yerel yönetimlerin yatırımlarına dair eleştirilerimizle daha rantabl yatırımlara dönüşmesine dair önerilerimiz, Yerelden Kalkınma Modeli’nin eksik bırakılmış, saha gerçeklikleri ile uyuşmayan yanlarının tespit edildiği ve modelin geliştirildiği 100’ün üzerindeki yazılarımız.

Bizler sermayesi olan ya da sermayeye ulaşımı kolay olan kişiler değiliz. Fabrika kuramayız. Bu ülkeye ve şehre sunabileceğimiz şey; birikimlerimizle, bilgi ve tecrübelerimizle katkı sağlamaktır.

Bunu da hakkıyla yerine getirmekteyiz. Getirmekteyiz de, Sayın Oktay’ın bahsettiği gemiye bir türlü binememekteyiz. Gemi yükünü tutmuş yol alırken, uzattığımız eller hep havada kalmaktadır. Her şeye rağmen umudumuzu yitirmeden ellerimize uzanacak “o eli” bir yıldır gözlemekteyiz.

Gemide kaptan olmak istemedik, gemi subaylığında da gözümüz yok. Gemi ile de bir menzile ulaşma hedefinde olan yolculardan biri de olma arzumuz yoktur. Miçoluğa talip olmuşuz. Buna rağmen Sayın Oktay’a da defalarca gazetemizden seslenmiş olmamıza rağmen gemiden bir aksi seda bir dost eli göremedik. Şimdi yeniden bu talepte bulunuyorsanız, şunu hatırlatmak isterim ki size; şöyle bir kaptan köşkünün ve etrafınızdaki gemi personelinin dışına bir göz atarsanız havada bekleyen ellerimizi, sürece katkı sunmak isteyen bizleri ve çalışmalarımızı göreceksiniz.