Miray’a Mektup: Kalbin Açık Kalsın

Miray’ım,
Küçük bir sırt çantası, minicik bir adım…
Ama içinde kocaman bir dünya taşıyorsun.
Altı yıl boyunca seni seyrederken şunu öğrendim:
Her çocuk, içinde bir ışıkla gelir. Senin ışığın da kendine özgü.
Parlayacağın yer, senin özünde gizli.
Ne olur başkalarının sahnesine değil, kendi sahnene çık. Alkışı çok olanı değil, içinden geleni seç.
Kendine bir yetenek bul kızım.
Kimi şarkı söylerken parlar, kimi dans ederken, kimi yalnızca birini dinlerken bile içini ışıldatır. O ışığı bul ve onunla yolunu aydınlat.
Ama başkalarının feneriyle değil — senin içinden yanan bir mumla…
Ve unutma:
Hata yapmaktan korkma.
Yamuk yazdığın harf seni bozmaz,hatta bazen seni bulur.
Hayat, düz çizgilerden çok kıvrımlarla öğretir. O yüzden bazen kırılmak güzeldir.
Çünkü kendini toplarken büyür insan. Her yanlış, seni biraz daha “sen” yapar.
İnsanları sev. Sev ki içinde bahar kalsın.
Ama kime sarılacağını, kimi seyredeceğini ve kimin gideceğini bil.
Kalbini açık tut ama içine girenleri dikkatle seç.
Herkesin seni aynı güzellikle sevmeyebileceğini bil. Ama sen yine de güzel kal. Çünkü sevgi, sevenden çok seveni büyütür.
Ve lütfen:
Kendine saygın olsun. Başını öne eğen değil, omzunu dik tutan biri ol.
Kendine güvenirsen, başkalarının güveni peşinden gelir. Aynı şekilde, insanlara da saygıyla yaklaş. Kimseyi küçümseme, kendini de un ufak etme.
Bir gün biri canını acıtırsa, onun hikâyesinin seninle ilgisi olmadığını bil.
Sen kendinle ilgilenmeye devam et. Çünkü en kıymetli ilişkimiz, kendimizle olandır.
Ve olur da bir gün sıkışırsan… Bana gel. Sarılırız. İyileşiriz.
Ben senin yolunu çizmem. Ama eline haritayı tutuştururum. Kalbini pusula yaparsan, yolunu hep bulursun.
İyi ki geldin.
İyi ki benim oldun.
Ve şimdi kendi yoluna çıkarken,
Ben hep arkandayım.
Biraz geride, ama hep yanında…
Annen.
…
Ve bu satırlar sadece sana değil Miray’ım, senin gibi tüm çocuklara…
Okula yeni başlayanlara, sırasına heyecanla oturanlara, silgisini unutanlara, sorusunu merak edenlere, bazen ağlayanlara, bazen gülenlere…

Hepiniz için bir dileğim var:
Kendiniz gibi kalın. Kalbinizi açık tutun. Ama içine girenleri dikkatle seçin.
Dünyaya kendi renginizi bırakın ve unutmayın;
Bir öğretmen bazen bir anne gibi sever. Bir anne bazen bir öğretmen gibi büyütür. Ama en güzeli, bir çocuk kendi yolunu bulduğunda olur…
Pazar günü; ‘’Anneler Günü’’
Asıl kutlanması gereken, çocukların kalbinde bir ömür boyunca yankılanan sesimizdir. Bir öğüt, bir gülüş, bir sarılış…
Her anne; çocuğunun yoluna düşürdüğü ilk ışıktır.
Miray’a yazdım ama her satırda, her çocuğun kalbine küçük bir yer açtım.
Her annenin yüreğine sessiz bir selam yolladım:
Kutlu olsun Anneler Günü.