Başlıktaki soruya mutlaka herkes bir cevap verebilir. Lakin cevap vermeden önce toplum olarak kendi kendimizi sorguya çekmeden verilecek her cevap hava kalır, söyleyeyim. Çünkü günler yalan, dolan, olmayacak şeyleri vaat etmek, menfaat devam ettiği sürece yan yana olmakla geçiyor.
Ortada bir ekonomik kriz var, bunu hep birlikte demeyelim ama toplumun büyük çoğunluğu yaşıyoruz. Dolayısı ile dert ortak, sorunlar ortak. Şu günlerde karşınıza çıkan ilk kişiye birinci önceliğiniz nedir, diye bir soru yöneltsek, alacağınız cevap ekonomik krize bağlı olarak düşen alım gücünden dolayı geçim derdidir. Dolayısı ile ne seçim ne de kimin hangi partiden aday olduğu vatandaşın birinci gündemi değildir.
Etrafınıza baktığınız ne demek istediğimi daha iyi anlayacağınızı tahmin ediyorum. Ramazan dolayısı ile iftar sonrası ya da teravinin ardından açık olan her mekânın ortak sohbet konusu laf dönüp dolaşıp siyaset ile devam eder.
Katıldığım sohbetlerde sahaya çıkmaya başlayan siyasetçiler, sokağın sessiz olduğunu söylüyor. “Aslında sokak aynı sokak, sokakta bir sorun yok” diyorum. Asıl sorun toplumun içinden geçtiği süreçle alakalıdır. Bugün insanların kafası rahat değil, kimi borç taksiti, kimi günü geçmiş senet taksiti, kimi, kira, kimi de buna benzer ödemeleri düşünmektedir.
Böyle bir durumda insanlardan genel ya da yerel bazlı siyaset konuşmasını beklemek bana göre büyük değeriz konulardan birisidir.
Ekonomik kriz kadar önemli bir diğer konu ise, kendi geleceğimizden daha çok gençlerimize, çocuklarımıza ve torunlarımıza yukarıda saydıklarımızı yaşatmayacak bir miras bırakmak istemiyorsak fırsat 40 gün sonra kapımızı çalışmaya hazırlanıyor.
Demem o ki; yaklaşan seçimler öncesi partiler içinde dönen ayak oyunlarından kimsenin haberi yokmuşçasına davrananlara bu seçimde “biz sizin ne yaptığınız biliyoruz” diye bilirsiniz.
Ya da temayül sırasında bir olup, diğer aday adayını saf dışı etmenin hesaplarını sorabilirsiniz.
Aday adayı olan meslektaşı ile aynı parti saflarında kol kola olmak varken, yol değiştirdiğini hatırlatabilirsiniz.
Daha neler, neler…
Memlekette namuslu insanların işi gerçekten de zor!..
Dürüstlükle işini yapan esnafın çok para kazanması mümkün değilse!..
Siyaseti vatandaşa hizmet aracı olarak düşünerek yapmak isteyen siyasetçinin işi de bu şartlarda kolay değil.
Görüldüğü üzere saymakla bitmeyecek bir liste var ortada…
Her türlü olumsuzluğa rağmen namuslu davranmayı bir yaşam biçimi seçenlerin ortaya koyduğu dirençlerde olmasa, toplumu ayakta tutmak mümkün olmayacaktır.
Niye bu hale geldik?..
Bu soruya benim cevabım; çalıp çırpmanın, yalan-dolanın, hak etmediği paraya göz dikmenin ve hepsinden öte kul hakkı yemenin, bunu yaparken de gücüne göre zulmetmenin yaygınlaşmasıdır.
Bu benim cevabım sizin de bir cevabınız olursa yorumlarınızı bekliyorum.