Bazı durumlar karşısında üzülmenin de çare olmadığını bilirsiniz…
Fakat “umut fakirin ekmeğidir” sözünü hatırladığımızda bir şeyler konuşmak durumunda kalırsınız.
Yozgat’ta spor adına böyle bir durumun içindeyiz. Dolayısıyla Yozgat’ta sportif faaliyetleri geliştirmek, sporcu yetiştirmek adına adımlar atılıyor, yeni tesislerin yapılması için yoğun çalışmalar yapılıyor.
Bir şehirde sportif faaliyetlerden bahsedebilmek için o şehirde yeterli alt yapısı olması gerekir.
Sporda başarılı olan illere bakıldığında mutlak surette kuvvetli alt yapıya sahiptir bu iller.
Her ne kadar aynı yolun yolcusu olmasak da, sınır komşumuz Kayseri, Sivas gibi iller bugün sporda ön planda olmalarını mutlaka alt yapılarına borçludurlar.
Bu manada Yozgat bugün dahil hiçbir dönem spor adına kuvvetli alt yapıya sahip bir kent olamadı maalesef.
Yozgat’tan yetişen, başarılı olan sporcular daha sonra başarılarını sürdürebilmek için başka şehirlere göç etmek durumunda kaldılar. Hazır yeri gelmişken, bugün Milli Güreşçimiz Rıza Kayaalp önemli bir örnektir.
“Göç” denilince ilk akla gelen illerden biriyiz biz. Yani Yozgat’ın en önemli dertlerinden birisi de “Göç” olayıdır.
Neyse konumuz göç değil elbette. Bugün Valilik ve Belediye işbirliği ile “Yozgat’ta Spor Vadisi” adıyla kapsamlı bir tesisleşme devam ediyor. Bu çalışmalar kısa bir süre sonra hizmete sunulacaktır umuyorum.
Fakat Yozgat salon sporları başta olmak kaydıyla sporun birçok alanında kısır bir döngüden kurtulmayı başaramadı.
Yozgat’ta her zaman spor konuşulmaya başlandığında ilk akla futbol gelmektedir. Bugün futbolda da tabir yerindeyse dibe vurmuş bir vaziyetteyiz.
Bugün yeni sezonda vize almak için Sorgun Belediyespor, Amatör Kümeden kurtulmak için vargücüyle mücadeleye devem ediyor.
Yozgatspor, bir alt lige düşmemek için benzer bir mücadeleyi yıllardır sürdürüyor. Bugün rakiplerine muhtaç bir duruma düşen Yozgatspor maalesef bu takımlara daha önce dönüp bakmazdı.
Bugün boyun eğdiği takımların yardımına, desteğine ihtiyaç duyar bir duruma düştü.
Yozgatspor’un bugün neden bu noktaya geldiğini konuşmak değil derdim. Zamanı geldiğinde konuşması gerektiğinde bunu da konuşuruz, ama bugün Yozgat’ta sportif faaliyetleri geliştirmek ve çoğaltmak için alt yapıdaki eksik ve noksanları tamamlamak gerekiyor.
Son cümle olarak merhum Kenan Yılmaz ile birlikte Yozgatspor’da yöneticilik yaptığımız dönemde Karadeniz’deki sporcuların çokluğunu araştırırken, dikkatimi çeken bir şey burada o yıllarda 120 tane takım olduğunu söylemişlerdi.
Karadeniz dendiği zaman insanın aklına ilk gelen yeşilin her türlüsü ve arazi yapısının dağlık olmasıdır. Zira insanlar bu durumdayken, sporcu yetiştiriyor, takım sayısını çoğaltıyor ama biz bir arpa boyu yol alamıyoruz.