Atletizm Federasyonu milli takım alt yapısı ile “Mesafeler alt yapı kampı” için 22 Ağustos – 4 Eylül tarihlerinde Yozgat’ı tercih etmiş.
Kamp sürecindeki eğitim çalışmaları için iletişime geçildiğinde haberdar oldum bu kamptan. Açıkçası, kampta gerek sporculara gerekse antrenörlere eğitim verecek olmaktan dolayı mutluluk duyarken şu soru hep aklıma takıldı; “Neden Yozgat?”
Sadece atletizm için değil her hangi bir spor dalında 2 hafta süreli kamp yapma imkanını sağlayacak kompleks yapıda spor tesislerimiz yoktu.
Konaklama tesislerimiz spor kafilelerini ağırlamak için ihtiyaç duyulan yeterli antrenman inkanlarına sahip değillerdi.
İlimizin hemen hiçbir yetkilisinin ve kurumunun bu tür bir kafileyi karşılayacak, misafir edecek, onların ilimizden memnun ve birer elçi olarak ayrılmalarını sağlayacak yeterli tecrübe ve organizasyon yeteneği yoktu.
Atletizm alanında Yozgat’ta tek bir antrenörümüz ve sporcumuz dahi yoktu.
Bu kadar yokluktan Yozgat adına nasıl bir varlık üretilebilecekti!
Perşembe akşamı eğitim koordinatöründen gelen bir telefonla Pazar eğitimimi Pazartesi’ye alıp alamayacağım soruldu. Üstelik “Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü bir gezi programı düzenlemiş Pazar günü için, sizin için de uygunsa Pazar eğitimini Pazartesi’ye almamız mümkün mü?” gibi gayet nezaketli ve onure edici bir üslupla. “Eyvah” dediğimi hatırlıyorum bu suali duyunca.
Benim için Pazartesi uygundu uygun olmasına da, programa sonradan dahil edildiği program içerisindeki eğitim faaliyetinin aksamasına neden olmasından anlaşılıyordu bu gezinin. Açık ve netti. Yozgatlı yetkililer kafile gelmeden önce müdahil olmaları ve katkı sunmaları gereken kamp programına, sonradan balıklama dalarak alel acele bir gezi düzenlemişti.
Pazartesi günü eğitime gittiğimde sporcu ve antrenörlerin yapılan gezi programından memnun kalmadıklarını, gezdirilen gösterilen yerlerin ilgilerini çekmediğini ve Yozgat-Sarıkaya arasında yapılan bu programın çok yorucu olduğunu öğrendim. Beklediğimden farklı olmamıştı.
İlimizde yapılacak her türlü spor organizasyonunda başat aktör olması ve hatta planlayıcısı, uygulama ortağı olması gereken kurum, asıl işi olan spora yönelmek yerine ki, atletizm kampına katacak tek bir antrenörünüz ve sporcunuz dahi yoktur, turizmle meşgul olmaya kalkarsa olacağı budur. Oturdukları makamlardan elde ettikleri kazançlarla yaptıkları turistik gezilere benzemez bu tür kafilelere ilinizi tanıtacak gezi programlarını düzenlemek.
Bu tür bir gezi düzenlenirken, 13-18 yaş aralığı hedef kitlenizin beklentileri, ilgi alanlara dikkate alınmalıydı. Kamp yöneticileri ile önceden görüşülmeli gezilecek yerler ve program birlikte hazırlanmalıydı. Kültür ve turizm müdürlüğünden görüş alınmalı onların ilin tanıtımına katkı sunması ve programın kalitesini artırması sağlanmalıydı (gerçi onların da böyle bir derdi var mı bilinmez), hatta en başından kafilenin ilimize geleceği bilgisi alınınca federasyon nezdinde girişimde bulunup kamp programına bu gezi dahil edilmeliydi.
Ne kazandınız; gezi yaptık dersiniz, tanıttık dersiniz, gider otelde sporcularla yemekler yer fotoğraflar çektirirsiniz, sosyal medyalarda paylaşır şovunuzu yaparsınız da, ama yaptığınız daha doğru ifade ile yapmaya çalıştığınız lakin sonuçları itibariyle elinize yüzünüze bulaştırdığınız bu faaliyetle Yozgat’a verdiğiniz zararın farkında mısınız? Ya da ey Yozgatlı, Bozok diyarının yiğit evladı, sen sana yapılan kötülüğün farkında mısın? Yeter ya hu. Yeter. Madem beceremiyorsunuz yapmayın kardeşim. Bırakın, işin ehilleri yapsın.
Bırakın konakladıkları otelden, eğitim aldıkları hocalarından, kendi imkanları ile gezip gördüklerinden elde ettikleri memnuniyetle dönsünler.
Nedir bu doymak bilmez iştahınız ve bu, şöhret uğruna Yozgat’ı tükete tükete koltuklarınızda kalma sevdanız. Kabul edin artık, bu terazi bu sıkleti çekmez…