YOZGATA BAKIN HELE

Kısa bir  bilgi ile başlıyorum söze..Filler nasıl eğitilir bilirmisiniz?Henüz yeni doğan fil yavrusu alınır  , ayagindan bir pranga ile demir bir kapıya bağlanır ve o küçük yavru her yürümek istedikçe  pranga onu engeller ..Zamanla büyüyen fil yavrusu  her adım atmak istediğinde pranga var zanneder ayağında ve cesareti kırılır,istese o demir kapı ve bağlı olduğu  o prangayı yerinden sökecek hale güce  gelse bile bunun farkına  varmaz varamaz..Insanlarında onlardan istedigi budur zaten..

Sözü nereye getirmek istediğim  anlaşıldı umarım..

Yıllarca Yozgat cezalı diye insanları  aslı olmayan bir safsataya inandıranlarda da aynı yöntem değil mi?

Gelişemeyen kendini ifade edemeyen hattâ  köy şehir diye nitelendirilen şehrin  vurgun yemiş sevdalılarıyız biz..

Ekmeği helâldir insanı merttir , üç kişi bir araya gelse,kişilerden  ikisi ya akraba çıkar  yada tanıdık..

Bir çokları coğrafi konumunu bahane etsede   , işin  en acı tarafı ise verilen göçün beyin göçü olmasıdır.. Okumuş insanıyla devletin beynine yerleşen Yozgat  maalesef özlemlerin şehri olmaktan öteye de gidemiyor..Bayramlarda sehrin nüfusu ikiye üçe katlanıyor ama sonrası yok..

Daha bir ay evvelinde bir akşam vakti yirmi kişilik bir gezi grubuna denk geldim , dar akşam derler ya aynen o vakit..Kısa bir tanışma faslının ardından  “başçavuş camiine” gitmek istediklerini söylediler,  ben rehber oldum kendilerine  ve kısa bir tur yaptık kendileriyle..Hayretler içinde  kaldılar  desem yeridir gördükleri  karşısında..Çok şaşırdıklarını ifade eden cümleler havalarda uçuştu..Camileri konakları  çamlığı  gezdirdim onlara ..Daha önce burada babasının görevi nedeniyle kalan biri var idi aralarında  kadın göz yaşlarını tutamadı   , ve benim Yozgat’ın değişen yüzünü göstermeye ancak bu kadar vaktim olabildi..

Demek ki istenirse yapılıyormuş..Ceza falanda hikâye..

Bundan sonraki süreçte  her kim olursa olsun  bu şehrin mührünü teslim alacak olan , bilmeli ki hep ileri taşımak zorunda Yozgat’ı ..Çünki  bizim insanımız  her şeyin  en güzeline layık..

Çünki  bizim insanımızın  dayanıklılık gibi bir gücü  var..

Çunki bizim insanımız  yapılanı  ve yapanı asla unutmaz..

Kokla toprağını yolun düşerse

Çakıl taşları bile incitmez seni

Neden diye aklına sual gelirse

Taşı toprağıda başka Yozgat’ın

Yolunun üstünde gelincik açmış

Al kızıl rengini dört yana saçmış

Zannetme bülbülün neşesi kaçmış

Goncasıda gülüde başka Yozgat’ın

Çamlıkta alırsın temiz havayı

Bırakta ciğerin kapsın o payı

Sanmaki gördüm ben fırtınayı

Rüzgârı yelide başka Yozgat’ın

Sürmelimden tanırsın guzellerini

Çeken bilir surmelinin derdini

Gözlerin dolduysa tutma kendini

Yokuşları belide başka Yozgat’ın

Songül Yurdagül EFRUZE