Konumuz Yaşar Ünaloglu. İlimiz Yukarı Nohutlu Mahallesi Alacalıoğlu Camii yakınlarında oturan, otobüs şoförü Nuri Ünaloglu’nun oğludur. Evimiz müze karşısında olduğu için, Yaşar evden çıkıp çarşıya giderken her gün bizim evin önünden geçerdi. Sevimli, cana yakın zeki bir çocuktu. Babası da otobüs şoförü idi ve alkol seven bir hemşerimizdi.

70’li, 80’li yıllarda ilimizde Tekel Bira Fabrikası mevcuttu. Bu fabrikadan Türkiye’nin her yerine bira sevk edilirdi. Yükü bira olan kamyon şoförleri, kasa kasa birayı taksi şoförü arkadaşlarına hediye ederlerdi. Yaşar garibim Saat Kulesi’nden Spor Salonu’na kadar taksi duraklarına takılırdı. Duraklarda müşteri bekleyen şoförler Yaşar’ı alkole alıştırdı. Sabah 10’dan akşam 5’e kadar 15 – 20 bira içirilen ve zom olan Yaşar’ın alkollü halinden, konuşmasından zevk alan şoförler maalesef Yaşar’ı linç ettiler. Linç girişimi Yaşar’a bol alkol verilerek yapıldı. Akşama doğru Alacalıoğlu Camii yakınındaki evine sarhoş vaziyette düşe kalka giden ve bu hayatı yıllarca yaşayan Yaşar sonunda alkolik oldu. Uzun yıllar Adana’da hastanede kaldı. Ölmeden önce GİMAT market sahibi Zafer Özışık, Yaşar’a hamilik yaparak onu tekrar Yozgat’a getirdi. Çok yardım etti. Allah razı olsun. Sonunda garip Yaşar vefat etti. Yaşar’ı tanıyan bilen tüm Yozgatlı üzüldü. Ruhu şad olsun. Onu için yazdığım dörtlükle yazımı bitirmek istiyorum.

Çiçek açtı gül oldu.

Mezar Yaşar’a yol oldu.

Anası, bacısı Songül,

Tüm Yozgatlı Yaşar’a kahroldu.