Zamanın akışkanlığı karşısında;

Ya deli bir nehir gibi önünüze çıkan her şeyi sürükleyip durmadan yürümeye devam edeceksiniz.

Ya da sıska bir çalı gibi en küçük engellere bile takılıp yerinizde saymayı benimseyeceksiniz.

Benim ise bazen nehir bazen çalı olduğum doğrudur.

Lakin hiç bir zaman pes ettiğim ya da vazgeçtiğim görülmemiştir.

Çünkü gücümü Yaradan’ın yüce hikmetinden alırım.

Kendimi bildim bileli bu ilke ile yaşadım.

Tabi  bu hayatımda her şey süt liman geçti demek değil.

Aksine nefes aldığım her anın bedelini herkes gibi ödedim.

Ama biraz fazla ama biraz eksik.

Herkes cürmü kadar yanarmış ya işte o hesap.

Benim için önemli olan “an’dan” sonrasıdır.

Geçmişe dönük yaşamayı aptallık olarak görürüm.

Çünkü başımı arkaya çevirerek yürüdüğümde önümde ki uçurumları göremeyip düşeceğimi bilirim.

İnsan bir kere düştüğünde hayatı ileriye dönük yaşamak gerektiğini öğrenmeli.

Zira her defasında uçurumdan düşüp hayatta kalmayı beklemek akıl işi değil.

Bazen uçurumunuz en sevdiğiniz olur.

Bazen kaderiniz.

Bazen de kendiniz.

Belki siz fark etmezsiniz ama her düştüğünüzde bir yanınız ölür!

Yaşamak için sadece ciğerlerinizin değil beyninizin, kalbinizin de oksijene ihtiyacı vardır.

Sorunlar karşısında beyninize, olaylar karşısında kalbinize hava aldırın.

O zaman hiç bir sorunun çözümsüz hiç bir olayın telafisiz olmadığını fark edeceksiniz.

İNSANLAR TERCİHLERİYLE YAŞAR…

Kaderimiz irademize bağlı olsa da bazen o iradeyi doğru yönetemediğimiz aşikar.

Elbette birçoğumuzun hataları, yanlışları, günahları olmuştur ve bundan sonrada olacaktır.

Burada önemli olan neydi?

Yaptığımız şeyin farkında olmak.

Yani “an’dan” sonrasına bakmak.

Eğriyi doğrultmak.

Yanlışı düzeltmek.

Özetle telafi etmeyi bilmek.

Bunun için önce nasıl bir insan olacağınıza karar vereceksiniz.

a) İyi bir insan mı?

b) Kötü bir insan mı?

Tercihinizi bu 2 şık arasında yapacaksınız.

Biraz a biraz b olmaz!

İşin güzel tarafı ise hangisini tercih ettiğinizin davranışlarınız ve söylemlerinizle belli olduğudur.

Siz istediğiniz kadar a şıkkı deyin.

Eğer insanlar sizi b şıkkı olarak görüyor ise siz a, olamazsınız.

Hatta siz her a, dediğinizde alarm çalar;

Dıttttt…..

Yanlış cevap, diye.

Bana göre “iyi olmak” en kolay olandır.

Kötü olmak bir sürü mesai ister.

Hadsiz olacaksınız, kibirli olacaksınız, kıskanç olacaksınız, fesat olacaksınız, riyakâr olacaksınız, bencil olacaksınız, nankör olacaksınız…

Umutları çalıp hırsız, duyguları katledip katil olacaksınız. Ohooo zor işler bunlar.

Her şeye ve herkese rağmen “iyi” kalmayı yeğleyenlerdenim.

Benim sizlere tavsiyem;

Geçmişte ne olursa olsun ne yaşanırsa yaşansın siz bu güne ve an’dan sonrasına bakın.

Keşke, bir pişmanlık ifadesidir.

Keşke, demek yerine özür dileyin.

Kendinizden ya da başkalarından.

Çünkü geçmişe dönebilmek imkansız.

Belki geçmişe dönüp hiç bir şeyi düzeltemeyiz.

Ama bu güne ve şu an’a dönüp her şeyi telafi edebiliriz.

En azından deneriz.

Geçmişi tecrübe edip geleceğe yönelik yaşamanız dileğiyle.

Herkese hayırlı ramazanlar diliyorum.

Saygıyla kalın.