Gün geçmiyor ki doğu ve güneydoğu vilayetlerinde çok sayıda insanın karıştığı taş, sopa, pala, tabancalı kavgalar yaşanmasın. İlçelerde ve illerde büyük meydan kavgaları çıkmakta. Emniyet güçleri saatler süren bu sokak savaşlarını durdurmakta zorlanmakta, güvenlik güçleri havaya atışlar yaparak gaz kullanarak kavga eden edenleri zorla ayırmaktadır. Bununla ilgili haberler hafta geçmeden özelliklede doğu ve güneydoğu ilçelerinde, illerinde TV’lerden izlemekteyiz. Bu kavgaların sebebi nedir? İnsanlar meydan kavgalarına neden ihtiyaç duymaktadır?
Önce aşiret hukuku nedir? İnsanlar aileler devletin hukuk sistemine neden güvenmiyorlar? Neden davalarını hukuk içinde suhuletle, sakince çözmek yerine kaba kuvvet kullanarak vurarak, öldürerek galip gelmeye çalışıyorlar?
Aşiret hukuku kan, kin hukukudur. Arap orjinli kısas hukukudur. Dişe diş, kana kan almak ortaçağ zihniyetidir. Aşiret hukukunda evrensel hukuk yoktur zor vardır. Gücü yetenin hâkimiyeti geçerlidir. Ülkemiz 7 coğrafi bölgeye ayrılır. Doğu ve güneydoğu haricinde 5 bölgemizde insanlarımız aralarındaki ihtilafların çözümünü devlet mahkemelerinde, doğuda ise yediden yetmişe tüm aile üyeleri mahkeme yerine kaba kuvvetle, bıçakla, silahla aramaktadır.
Bu kavgaların nedenine baktığımızda çoğunlukla toprak paylaşımı temelli olduğunu görmekteyiz. 1894 Hamidiye alayları, 1915’te Ermeni tehciri ile hazineye devredilen ve sınırları tam tespit edilmeyen tarım arazilerinin paylaşımında karşıt aşiretler veya aynı aşiretin farklı aileleri ölümüne birbirine saldırmaktadır. Bir gün Ağrı ili Patnos ilçesi, bir gün Urfa Viranşehir, bir gün Mardin Kızıltepe’de toprak kaynaklı meydan savaşları olmakta. Bunu önlemek için devletimiz üretimi artırmak şartı ile doğuda bir toprak reformu yapmalı. Tüm hazine arazilerini, kadastrolarını güncelleyerek aşiret kavgalarına sebep olan toprak sorunlarını bitirmelidir. TV’lerde izlediğimiz meydan savaşları bize yakışmıyor. Devlet can, mal güvenliğini mahkemeleri ile sağlamalıdır. Doğudaki ortaçağ anlayışı, aşiret hukuku, ağalık geleneği bitirilmelidir. Silah kullanma hakkı devlete aittir. Hiç kimse veya aile hakka sahip değildir, olamaz, silah kullanamaz.
Saygılarımla