Sovyetler Birliği 90’lı yıllarda üretemediğinden çöktü. Sovyetlerin köylüye ek toprak iddiası Stalin tarafından devlet üretme çiftlikleri biçiminde gelişti. Stalin sanayide ciddi atılımlar yaptıysa da tarım konusunda istenilen tipte gelişme sağlanamadı. Sovyet Rusya’sı çok büyük tarım arazisi (Türkiye’nin 22 kat büyüğü) olmasına rağmen yeterince buğday ve mısır üretimi yapamadı. Ülkenin %99’u kolhoz ve solhoz yani devlet üretme çiftlikleri veya köylülerin ortak olduğu üretim çiftlikleriydi. %1’i de fabrika kenarında çalışan işçilere kendi ihtiyaçlarını karşılamaları için 2-3 evlik 2-3 dönüm biçiminde verilen arazileri ekip biçmeleri sağlandı. Özellikle sebze ve meyve üretiminin büyük bir kısmı bu 2-3 dönümlük alanlarda gerçekleşti. Çünkü insanlar üretmek konusunda kendilerine gelecek bir fayda görmezse çalışmazlar. Bu yüzden devlet adına standart maaş ile “üretiyormuş gibi” göründüler. Bu durum da Sovyetlerin çöküşünü getirdi.  Çünkü bu üretim kıtlığı büyük şehirlerde patates et bulamayan, votka içemeyen halk, ABD’nin aya çıkıyoruz diye uzaya yerleştirdiği izleme yöntemi ve batıdan Almanya ve Fransa üzerinden yaptığı yayınlar neticesinde 14 cumhuriyeti bir arada tutan bağlar çözülmeye başladı. Sovyetler, değişim – dönüşüm gibi olaylarla kısa sürede birbirinden ayrılan bu 14 cumhuriyeti daha fazla sırtında taşıyamayacağını gördü. Çok hantal bir şekilde yürüyen bir planlı ekonomiydi. Kârlılığı yoktu. Kâr getirmeyen bir şeyin devamı olması manasızdı ve Sovyetler birliği yıkıldı.

Türkiye’ye Rusya’dan yoğun bir göç geldi. Özellikle genç bayanlar. Türkiye üzerinden dünyaya açılmaya üretmeye yöneltmekti ama bu bir zamanda da aynı zamanda üretimi arttırmaktı. Üretim artışına kim karşı çıkabilir? Köylü önderler yetiştirmek, üretimi arttırmak en büyük amaçtı.

Menderes’in en büyük hatası köy enstitülerini ve demiryollarını kapatması olmuştur. Milliyetçi cephe hükümetleri döneminde 75’lerden itibaren başlayarak 1. ve 2. Milliyetçi cephe hükümetlerinde Demirel, Türkeş ve Erbakan hoca ile birlikte siyaset yaptılar. Bu dönemde de özellikle MEB ve Köy İşleri Bakanlığı’nın alt kademeleri tamamen MHP’li militanların eline geçti.

Yozgat’ta da şunu gördük;

İlyas Masatlı diye MHP’li bir mühendis Köy Hizmetleri müdürü oldu. Oraya aldığı işçilerle birlikte köy yollarına hizmet yaparken aynı zamanda MHP ve ÜGD’nin büyümesini sağladılar. Bin tane öğretmen yetiştirip Yozgat’a gönderdiler. Köy işlerine 500 adam aldılar bunları siyasi eleman olarak kullandılar. Yozgat’ta MHP’nin oluşmasını sağlayan olay budur.

CHP Yozgat’ta 1973’te bile belediye almıştı. Ancak 1977’de bu organizasyon tarafından dışarıdan getirilen elemanlar sandık başlarındaki hâkimiyetleri ile Yozgat’ta hak etmedikleri kazanmadıkları seçimle belediye tamamen MHP eline geçti.

MHP bir Amerikancı organizasyondu. Bugün de aynısını söylüyorum. Milliyetçiliği Atatürk’ün altı okundan birincisi CHP’nin önüne geçmek için devlet kurmuş, İstiklal Savaşı vermiş bir partiye, ABD’nin 1910’lardan beri Wilson prensipleri ile karşı çıktığı Atatürk’e ve partisine karşı bir oyundur.

Bunda da MHP, adı milliyetçi, Ülkücüyüz denen ülkücülüğün tanımının doğru düzgün yapıldığına halen inanmıyorum yapamazlar. Çünkü bu işin patenti CHP’dedir altı oktadır. MHP taban bulmak için bir düşman yaratması lazımdı bu düşmanda alevi solcu devrimci ve özellikle CHP kitlesiydi çünkü İç Anadolu’da Alevi – Sünni oranını iyi hesaplamışlardı. (Sürecek)