1980’li yıllar ihtilal ile başladı. 12 Eylül 1980 tarihinde yapılan darbenin ardından Türkiye, 3 sene askeri hükümet ile idare edildikten sonra Amerikancı generaller Turgut Özal’ı işin başına getirdi.

Turgut Özal ilk icraatlarından birini döviz konusunda yaptı. Özal, döviz rahat bulunsun diye bir sistem geliştirdi. Türkiye’de döviz serbest alınıp satılmıyordu. Yalnızca bankalarda işlem görüyordu ve döviz taşımak yasaktı. Bunun yanında altın dünyada pahalı, Türkiye’de ise ucuzdu. Özal kaçakçıları çok iyi kullanıp hurda altınları toplatıp, yeniden işletip Beyrut’a oradan da İsveç’e göndererek döviz karşılığı bozdurdu. Özal, elde edilen bu döviz ile ödeme dengesini rahatlattı. Ancak kağıt üzerinde bu döviz kaynağı Avrupa’dan mal almak için kullanılacak dövizler olarak görünüyordu.

Özal iktidara geldikten sonra “4 eylemi birleştireceğim” görüntüsü verse de, esas görüntü MHP’nin ve Adalet Partisinin güdümünde gelişti. Birkaç sosyal olayda liberal gözükmekle birlikte esasta Amerikancı politikalarla ticaret erbabını ve ithalatçıları destekleyen politika güttü. Üretmeyi reddeden ruh halindeydi. Özellikle devletçilikten serbest piyasa ekonomisine geçti. Bu durumun her iş kolunda ayrı ayrı mütalaa edilip hangisi gerekliydi hangisi değildi bunu incelemekte fayda var.

Özal’ın karşısına 1983 yılında bir general çıkardılar. O general de TSK’nın 12 Eylül’ü yaratmasında rol oynadı. Vatandaş onlar gitsin diye Özal’a meyil etti. Özal da 1983’den 1991’e kadar iktidarda kaldı. Daha sonra yapılan referandumda eski siyasetçiler, Ecevit, Demirel, Türkeş, Erbakan’a yeniden siyaset yapma şansı doğdu.  (Sürecek)