İnsanlık tarihine baktığınız zaman devletler tarihi çıkar. Sınırları belli coğrafyada birlikte yaşam kültürünün kurumlarının tamamına devlet diyebiliriz.
Devlet milleti adına silah kullanma yetkisi olan kurumdur. İlk işi vatandaşın can ve mal güvenliğini sağlamak, yurdu muhafaza etmektir. Devlet yasa çıkartarak, para basarak, güvenlik için asker alarak devlet olmanın gereğini yapar. En önemli özellik devletin güvenlik için asker almasıdır.
Türk tarihinde kara kuvvetlerinin kuruluş tarihi olarak, Büyük Hun İmparatoru Mete Han’ın tahta çıkış tarihi (M.Ö.209) esas alınır. Türk Milleti’nin 2500 yıldır devleti vardır ve devleti bünyesinde de ordusu olmuştur. Orduyu asker oluşturur. Anadolu’da devlet kuran Osmanlı 3 hilalli bayrakla ve 3 hilalin temsil ettiği değerlere canı gönülden bağlılık ve sadakatle er olmuştur.
Eskiden 3 hilalden üstteki Allah’ı alttakiler de Hz. Muhammed ve Hz. Ali’yi temsil ederdi. Türkmen atalarımız Allah, Muhammed, Ali nidaları ile Osmanlı’yı bu topraklara hâkim kıldılar.
Anadolu semavi dinlerin dünyaya dağıldığı bir coğrafyadır. Özellikle 3. Yüzyılda ermeni şehir devletleri, Hristiyanlığı kabul etmiştir. 325’te Doğu Roma Bizans, İznik’te imparatorluk dinini Hristiyanlık olarak kabul ederek, semavi dinler öncesi pagan temelli tüm inançları yasaklamıştır. Alpaslan ve ordusu 1071’de Anadolu’yu yurt yaparken, Allah’a, Muhammed’e ve Ali’ye sadakati hiç bırakmadı. Yürekten inandılar. Zor bir coğrafyada yaşam mücadelesi verdiler. Hep de paralı askerlere karşı hayat, yaşam, yurt kavgası verdiler.
Ben 68 yaşındayım. Dedem Lomenin Osman Ağa Lomenlerin Yusuf’un oğludur. 1910 yılında Osmanlı’nın askeri olarak İstanbul’da askerliğe başlıyor. 1911-1913 Balkan Savaşı’na, 1915 Çanakkale Savaşı’na, 1916-1917 Bağdat cephesine ve son olarak 1922 yılında Kurtuluş Savaşı’na katılmış bir gazidir. Dedemle birlikte binlercesi de kurtuluş savaşına katılmıştır. Hele dedemin kardeşi nalbant kel hasan 1908’de Kafkas cephesine katılıp ancak 1918’lerde Yozgat’a gelebilmiştir. Yıllarca Azerbaycan’da, Ruslara esir olmuştur. 1900’lü yılların şartları böyle idi. Var olmak veya yok olmak savaşıydı. Bu savaşlarda ruh olmadan, vatan sevgisi, yurtseverlik olmadan olmaz. Babam ve 4 amcam 1923’den 1950’lere kadar en az 4 yıl süvari olarak atlarıyla askerlik yaptılar. 1980 öncesi kargaşa nedeniyle ben 2 ay askerlik yaptım. Oğlum da 6 ay askerlik yaptı.
Bunları tarihi bir süreçte neden anlattım?
En son 300 bin asker yoklaması kaçağı haberini duyunca bu yazıyı yazmaya karar verdim. Askerlik süresinin 6 ay gibi makul bir süreye inmesine rağmen yoklamadan kaçmak, bu işin sonu ne olacak? Bir af daha gelirde süre kısalır mı? düşüncesi maalesef toplumda egemen olmuştur. Bu vatan savunması için çok tehlikeli bir ruh halidir. 6 ay askerlik hele de etrafı savaşlarla çevrili coğrafyamızda çok gereklidir.
Paralı askerlere güvenip ordusu olduğunu sanan birçok devlet tarihe gömülmüştür. Elbette profesyonel ordu gereklidir. Ancak ordunun büyük çoğunluğu önce vatan diyen halk çocuklarından oluşmalıdır. 6 ay askerlikten kaçanları önce 3 ay askeri mahpushanelerde misafir etmek gerektiğini düşünüyorum.
Etrafımız ABD’nin paralı askerleriyle çevrilidir. Zor bir coğrafyada ihmaliler, yenilgi getirir. Askerlik, devlet olmanın temelidir.
“Önce vatan” demek askerlikle başlar.
Saygılarımla.