Makamlar, vatandaşa hizmet etme aracıdır. Liyakat üzere makamlarda görev alanların elinden doğru hizmetlerle vatandaş buluşturulur. Bu durum tersinden bakıldığında ise, yanlış üstüne yanlış davranışlarla vatandaş, makamlara gitmekten orada oturanlardan korkar, çekinir.
Bu şehirde, siyasetle iş başına gelenler başta olmak üzere kamudaki “liyakatsiz” birtakım yardımcı, danışman ya da sekreterler; yönetenin yükünü hafifletip, onu ayrıntılar içinde boğulmaktan kurtarmadıkça, ortaya sapır saçma bir durum çıkıyor…
Elbette, bu tür yanlışlıkların bedelini de başkan ve müdür ödemek zorunda kalıyor.
Hatalar, yanlışlıklar olacaktır.
Ancak, bir süreklilik söz konusu ise müdür ya da başkan; bunun nedenini, yardımcı, danışman ya da sekreterde değil, kendinde aramak zorundadır.
Bu konuda araştırmalarım şunu göstermektedir. Bilgisiz ve kabiliyetsiz insanların sürekli hale gelen yanlışlarına karşı önlem geliştirememişlere, Albert Einstein’in bir sözü ile cevap vermek isterim:
“Aynı şeyleri tekrar tekrar yapıp farklı sonuçlar beklemek deliliktir”…
Hal böyle olunca; liyakatsiz personelin çoğu kez tekrarladığı yanlışlar nedeniyle sıkıntıya düşen yöneticinin, bu durumu el altından bile olsa savunmaya kalkışması da “Davul dengi dengine vurur” ifadelerini hatırlatıyor…
Oysa ünlü Fransız matematikçi Andre Weil’in çok bilinen bir kuralı vardır:
“Birinci sınıf insanlar, birinci sınıf insanları yanlarına alırlar, ikinci sınıf insanlar ise üçüncü sınıf insanları yanlarına alırlar”…
Bunun nedeni, kendini her bakımdan iyi yetiştirmiş, yetkin ve başarılı insanlar, beraber iş görmek üzere ekiplerine, genelde kendileri gibi iyi yetişmiş olanları tercih eder.
İkinci sınıftakiler ise kendisini yeteri kadar geliştirme fırsatı bulamayanlardır ve yanlarına yine kendilerinden daha az yetkin insanları alarak, bulunduğu pozisyonunu kaptırma kaygısı
yaşamadan onları yönetmek ister…
Yönetenlere şimdi soralım:
“Siz kendinizi hangi tarafta görüyorsunuz?”…
Kimsenin “Ayranım ekşi” diyeceğini sanmam ama en azından yakın çalışma arkadaşlarını objektif bir gözle yeniden değerlendirmek zorunda olduklarını hatırlatmak isterim…
Güzel bir sözle bitirelim: “Eğer biri seni aldatmışsa bu onun suçudur. Eğer o kişi seni pek çok kere aldatmışsa, bu senin suçundur”…