Okul döneminin çocuğun dış dünyaya açıldığı, güvenli alan olarak kabul ettiği ev ortamından uzaklaştığı ve bireyselliğini kazandığı ilk zamanlar olduğuna dikkat çekilerek, ev ortamındaki güven duygusunu okul ortamında da yaşamasının bazı çocuklar için zaman aldığı kaydedildi. Bu nedenle okula uyum döneminde bazı çocukların çeşitli kaygılar yaşaması ve bakım veren kişiden ayrılmak istememesi gibi durumların doğal ve geçici olduğunun unutulmaması gerektiği belirtilerek, bu sürecin sağlıklı bir şekilde geçirilmesinde ailelerin rolünün oldukça önemli olduğu ifade edildi. Ancak bazen aileler tarafından doğru bilinen yanlışların okula uyum döneminde çocuğun uyum sürecini olumsuz etkilediği ve bu dönemin uzamasına sebep olduğu vurgulanarak, bunların bazıları şöyle sıralandı:
“Okulun önemini vurgulamak adına sürekli yapılan ve neredeyse bir ay öncesinden başlayan ‘okullar açılıyor’ veya ‘artık sen de okula gideceksin’ gibi hatırlatmalar çocuk için zaten belirsiz olan bir süreçte ilk gün kaygısının artmasına sebep olabilir. Bu tür söylemlerden kaçınmak ve bunun yerine zaman zaman okulla ilgili bilgi verici kitapların okunması veya ilk gününü hayal ederek resim yoluyla duygularını ifade etmesi sağlanabilir. Aile bireyleri içerisinde okula yönelik tutumlarda tutarlılık olmalı. Okula gitmek istemeyen çocuğa aile içerisindeki herkesin sorumlulukları anlatılmalı. Aile bireyleri arasındaki tutarsızlık hem çocuk için yanlış algı hem de çocuğun gözünde bireylerden birinin kendisini cezalandırdığı algısını oluşturabilir. Okul ortamına alışmakta güçlük çeken bazı çocuklar okula gitmek istememe konusunda oldukça ısrarcı olabilirler. Bu durumda bazı aileler çocuğun üzüntüsüne dayanamayıp onun rahatlaması için bir iki gün gitmemesinin sorun olmadığını düşünmektedirler. Ancak bu durum çocuğun uyum sürecini uzatacağı gibi, okula gitme konusunda yanlış bir algıya sahip olmasına da sebep olabilmektedir (örneğin, okul istediğim zaman gidebileceğim bir yer). Devamsızlık yerine okuldaki etkinlikleri kaçıracağı ifade edilebilir veya sevdiği bir oyuncağı yanına alarak okulda kendini daha güvende hissetmesine yardımcı olunabilir. Çocuğun kaygıları hafife alınmamalı veya küçümsenmemelidir. ‘Sen artık büyüdün, herkes gidiyor sen neden korkuyorsun, ablalar/abiler ağlamaz, böyle yaparsan kimse seninle arkadaş olmaz’ gibi söylemlerden uzak durulmalı. Çocuğun kendisini ve yaşadığı duyguları ifade etmesine izin verilmeli, duyguları olduğu gibi kabul edilmeli ve desteklenmelidir. İlk gün mümkünse okula yönelik kaygısı olan çocukla birlikte okula gidilmelidir. Bu çocuğa güven duygusu verecektir. Çocuk okula bırakılırken uzun vedalardan kaçınılmalı, net ve emin cümlelerle vedalaşma yapılmalıdır. Kesinlikle haber vermeden okuldan ayrılınmamalıdır. Çocuğun okulla ilgili sorduğu sorulara ‘bilmiyorum’ cevabı vermekten kaçının. Çocuk için her şey net ve anlaşılır olsun. Özellikle eve nasıl döneceği, servise nasıl bineceği, evde onu kimin karşılayacağı gibi konular mutlaka önceden konuşulmalı.”
Anne-babanın kaygısının çocuğa geçeceğinin unutulmaması gerektiğini belirten uzmanlar, “İlk günler, aile bireyleri mümkün olduğunca sakin ve çocuğa güven verici bir tutum sergilemeli.
Benzer şekilde anne-babanın okul veya öğretmenle ilgili olumsuz düşünceleri veya kaygıları çocuğa yansıtılmamalıdır. Anne-babanın olumsuz duygular beslediği bir öğretmenle çocuğun yakınlık kuramayacağı unutulmamalıdır. Çocuk eve döndüğünde ‘Bir sorun oldu mu?’, ‘Öğretmenin kızdı mı?’, ‘Ağladın mı?’ gibi olumsuz soru ifadeleri yerine ‘En çok neye güldün?’, ‘Arkadaşlarınla nasıl eğlendin?’ gibi ifadelerle sorular yöneltilmelidir. Bu şekilde okul ile bağlantı kurduğunuz kavram ‘eğlence, arkadaşlık, oyun’ gibi olumlu ifadeler olacaktır. Okul ortamı kurallardan oluşan bir sistemdir. Nasılsa okulda kuralları öğrenecek, evde rahat etsin düşüncesiyle evde kuralların oluşturulmaması veya kaldırılması çocuğun okula gitmeye direnmesine ve okul ortamına alışamamasına sebep olacaktır” uyarısında bulundu.