Evet, bu günkü konumuz yumurta. Kanatlı hayvanların ürünü olan tavuk yumurtasını yazacağım. Ülkemizde 35 bin 500 köy mevcuttur. Her köy evinde muhakkak 10 – 20 tavuk bulunur. Sabahları haşlanmış, evde yemek yokken sahanda tereyağı ile yenen yumurta, tüm toplumun tükettiği bir üründür. Protein deposudur. Doktorlar günde 2 yumurtanın sağlıklı olmak için şart olduğunu söyler. Hele çocukların beslenmesinde yumurta olmazsa olmazdır.

Ülkemizde yumurta üretimi Bolu, Balıkesir, İzmir, Afyonkarahisar, Konya ve Çorum illerimizde bulunan gelişmiş sanayii tesislerinde üretiliyor. Tavuk beslenmesinde mısır ve soya fasulyesi olmak üzere iki ürün öne çıkar.

Evet, yumurtanın bol ve ucuz olmasının 2 temel dayanağı mısır ve soyadır. Ancak ülkemizde bu iki ürünün üretimi yeterli değildir.

TÜİK’in son açıkladığı benim de bu köşeden değerlendirdiğim raporda, 2021 yılında ithal ettiğimiz tarım ürünlerinde bu iki ürünün durumu şöyle idi; 2 milyon 107 bin ton mısır ithal ederek 618 milyon dolar ödemişiz. Soyada ise, 2 milyon 631 bin tona 1,5 milyar dolar ödemişiz.

Bu rakamlar da gösteriyor ki yumurtada dışa bağımlıyız. Soya ve mısır olmadan yumurta olmaz. Bol ve ucuz yumurta mısır, soya üretimini artırmakla mümkündür. Ve bu iki ürün de sulu tarımla elde edilir. Gıda güvenliğinin temeli sulu tarımdır.

Konu yumurta olunca, bu konuda halk arasında espri olarak anlatılan bir olayı anlatarak yazımı bitireyim.

Paris’te düzenlenen yumurta konulu bir konferansta, bilim adamları, profesörler, üreticiler yumurta ile ilgili bildiriler sunmuş. Tavuklar dinlenmiş, yumurta dinlenmiş, en son söz verilen horoz ise “Ben yer içer tavuğa karşı olan sorumluluğumu yapar geçerim. Gerisi beni ilgilendirmez.” demiş.

Evet, ülkenin yöneticileri de aynen horoz gibiler. Yiyor, içiyorlar ancak sorumluluklarını bilmiyorlar. Haa işe yaramayan horozu da keserler. Saygılarımla.