Menfaat ve çıkar ilişkilerini günümüzde, hayatın her alanında dikkat çeken bir eğilimle gözlemliyoruz.
Geçmişte insanlar, daha samimi ve açık bir şekilde kendilerini ifade ederken, bugünün dünyasında işler, beyazı siyaha, siyahı beyaza çevirme cesaretini göstererek yanlışları sıradanlaştırılıyor. Bu değişimin pek çok nedeni olsa da sonuç, insan ilişkilerinin erozyona uğradığının bir gerçeğidir.
Eskiden bir esnaf, komşusuna çek-senet olmadan borç verirken, bugün selam vermekten bile çekinir hale geldik. Bu durumun arkasındaki nedenler çok çeşitli olabilir, ancak sonuçta insanlar arasındaki güven kaybı kendini hissettiriyor. Kimileri, işlerinin yürümesi veya kendi çıkarlarını korumak için dürüstlükten taviz vermeyi tercih ediyor.
Bu değişim, toplumları, aileleri ve bireyleri büyük ölçüde etkiliyor. Belki de bu kadar karamsar olmamalıyız, ancak hayat ve koşullar, toplumu etkileyen önemli faktörlerden biri olarak karşımıza çıkıyor.
Siyaset, kurumlar ve sivil toplum kuruluşları (STK’lar) açısından da benzer bir tablo görmek mümkün. Kamuya baktığımızda pozisyonlar torpil ile belirleniyor. İşin ilginç tarafı, bu durum yöneticilerin de aynı taktiği izlemesine yol açıyor. Kendi çıkarlarını öne çıkaranlar, STK’larda veya siyasi partilerde bir kimlik kazanarak hareket ediyorlar. Makamlara gelenler, sanki bu pozisyonları emekleriyle, yetenekleriyle kazanmış gibi davranırken, gerçekler çoğu zaman farklı olabiliyor.
Kurum müdürleri, STK başkanları veya siyasi partilerin il başkanları, genellikle kendi yetki ve sınırları doğrultusunda hareket ederken bunu yönetim kurulu üyeleri de kendilerini yetki sahibi görerek işlerini yürütmeye çalışmakta o kuruma, o partiye ve o sendikaya zarar verdiğinin farkına varmasına rağmen işlerine böyle geldiği için hareket etmektedirler. Hal böyle olunca yanlışlarda eksilerde kurumların, STK’ların veya siyasi partilerin başındaki kişilerin hanesine yazılmaktadır. O yüzden yöneticiler, milletvekilleri özellikle; bu pozisyonlarda bulunan kişilerin seçiminde daha dikkatli ve adil olmalıdırlar.
Eğer ki işinde kendini ispatlamış kamuoyunun takdirini kazanmış ise o insanlara hak ettiği değeri, makamı verelim. Onun o işte ki başarısını topluma faydasını gözeterek ona değer verelim. O falanca partisinin adamı diyerek hak ettiği makama gelmesi gerekirken, iftira ile onu oradan uzaklaştırıp hiç tecrübesi olmayan birisini de o makama getiriyorsak ne topluma ne Yozgat’a ne de ülkeye bir fayda sağlayamayız. Aksine bu tür düşünceler topluma da çevreye de şehre de zarar verir.
Sözün özü; Menfaat çıkar ilişkilerinin yükselişi, toplumumuzda ciddi bir değişimi işaret ediyor. Ancak bu değişimlerin nedenlerini anlamak ve olumlu bir yönde değişim sağlamak mümkün. İnsanlar arasındaki güveni yeniden inşa etmek, liyakati teşvik etmek ve toplumsal değerleri hatırlamak, bu sorunların üstesinden gelmek için ciddi adımlar atılabilir. Unutmamalıyız ki, bir toplumun en büyük zenginliği dürüstlük ve güvendir.