Prag’da İngilizce bir kitaptan alıntı: “Atatürk Türk kadınlarına bütün haklarını verdi; ancak bunu Türk erkeklerine söylemeyi unuttu.”

Kadınların Seçme ve Seçilme Hakkının Tanınması, 1930’larda, Türkiye Cumhuriyeti’nde kadınların siyasi haklarını kazanması için gerekli yasaların çıkarılmasını ifade eder. Kadınların siyasi hayatta seçme ve seçilme hakkını elde etmesi; toplumsal hayatta gerçekleşen Atatürk Devrimleri’nden birisidir. O dönemde Avrupa’daki bazı gelişmiş ülkelerde bile kadınların bu hakkı bulunmazken, Türkiye Atamız sayesinde bu adımı kararlılıkla atmıştı.

1930 yılından itibaren çıkarılan bir dizi yasa ile önce belediye seçimlerine katılma, sonra köylerde muhtar olma ihtiyar meclislerine seçilme hakkı tanınan kadınların milletvekili seçme ve seçilme hakları, 5 Aralık 1934’de Anayasa ve Seçim Kanunu’nda yapılan yasa değişikliği ile tanındı.

Oldu da ne oldu

Günümüzde meclisteki kadın milletvekili sayısından, mülkü amir kadın sayısına, Emniyet müdürü kadın sayısına, Belediye başkan kadın sayısına, Sivil toplum kuruluşlarındaki kadın başkan sayısına, en küçük birim kadın müdür sayısına baktığımızda hala toplum yapımızın ne kadar gerilerde olduğumuzun kanıtıdır.

Geçmişten günümüze dek uzanan bir mücadelenin başkahramanı olan cinsiyetin mensubu kadınlar kendi çabalarıyla ayakta kalabiliyorlar hala. Yeri geldi cinsel obje, yeri geldi etekli şeytan olarak görüldüler. Yalnızca annelik vasfı öne çıkarılarak kutsallaştırıldılar ( bazen)!

Kadının başına örülen çoraplar

Yıllardır çoğu kadın, yasaların yetersiz olmasından kaynaklanan acıları birebir yaşadı. Kadınlar evlerinde, iş yerlerinde, çeşitli yayın organlarında insan haklarına dayalı bir ceza yasası için sesini yükseltti. Böylece yazdıklarımızla, hattâ yaşadıklarımızla sorunun çözümüne katkı bulunmak adına çabaladık. Çünkü kadın, hiçbir zaman erkeğin gerisinde ve onun emrinde olamazdı, olmamalıydı. Kadınlar da erkekler gibi tüm haklardan ve fırsatlardan eşit yararlanmalı. İvedilikle kadın, erkekle eşit ekonomik dengeye getirilmeli, bir de siyasi yapıda söz sahibi ol(a)mazsa kadın, orada demokrasiden söz edilmesi mümkün değildir. Kadınlar, sosyalleştikte, kültür düzeyleri arttıkça Türkiye çağdaş uygarlık seviyesine gelir.

Velhasıl: Hayat kadına zor