Yoksulluğun ayıp sayılmadığı, sınıflandırılmadığı, yamalı giymenin hor görülmediği, konfeksiyonun tekstilin yok denecek kadar az olduğu, anamızın, ninemizin tiftikten ördüğü sıcacık hırkaları sırtımıza giydiğimizde dünyalar bize bağışlanırdı sanki. Yamalı yün çoraplarımız yüzünden ayaklarımızı vuran lastik pabuçlarımızdan utanmazdık. Kısacası az ile yetinip paylaşarak mutlu olduğumuz o günleri çok özledim. Kapıların kilit, pencerelerin demir bilmediği zamanları işte. Sudan sebeplerle işaretparmağımızı ortaparmağımızın üstüne büküp (küs)yaparak uzaklaştığımız akşam ezanı okunduğunda elim sende diyerek barışıp evlere dağıldığımız çocukluğumuzu diyorum. Oysa ki şimdiki sözkonusu çocukların hayreti hakarete dönüştürerek samimiyet ifadelerini Oha! diyerek dile getirmelerini şaşkınlıkla, ötesinde ayıplayarak izliyorum. Hele anne ve babaların da bu sözcüğü benimseyip gülümseyerek sıkça telaffuz ettiklerine tanık oluyor, kahroluyorum.
“OHA Türkçe anlamı:
Büyükbaş hayvanları durdurmak için kullanılan bir seslenme sözü ve hakaret yollu kaba ve yakışıksız bir davranışta bulunan kişilere karşı kullanılan söz.”
Ondan sonra 1950’lerdeki giyim kuşamı, hitap üslubunu, kısacası edep erkanı sosyal medyadan görüp okuyunca özenerek-imrenerek ağzımız bir karış açık seyrediyoruz. Atatürk’ün Türk gençliğine emanet ettiği vatan bu ve benzerleri gibilerinden yozlaşıyor ne yazık ki! Modernlik, çağdaşlık, özgürlük, asrilik; basitlik, adilik, saçmalık, kendini küçük düşürmek değildir.
Moda diye yırtık kotlardan neredeyse mahremi gözüken, saçlarını binbir renge boyatıp bazı yerlerini kazıtan, sisteme düzene şekille karşı duran, (sözde) Oha! gençliği hiç hoşuna gitmiyor doğrusu! Beyefendilikle hanımefendilikle de isteklerinizi aklıselim biçimde anlatabilirsiniz. Düzeni-sistemi eleştirirken en azından dikkate alınırsınız. Yoksa ilkin kendisine saygı duymayanı kimse umursamaz. Olumsuz ve yozlaşan gençlik için yüzlercesini sıralayabilirim burada. Özünden kopup, Batı’nın neidiğü belirsiz tarzlarını: (gerek giyim kuşam gerekse müzik vb)kendilerine örnek edinen gençlere acıyor, ailelerini de kınıyorum. Baş belaları geliyor çünkü! Tabii ki uyuşturucu da ayrı ve önemli yaralardan sadece birisi. Sözün özü: Ebeveyn, biricik evladını hayvan yerine koyup Oha ya da çüş! diye seslenip sınıflandırır, ayrıştırırsa eğer yavrusunun da ana babasını çoban olarak görmesi doğaldır. Gün geldiğinde yavrularının da onlara büyükbaş emir kipiyle Oha veya çüş! demesi kaçınılmazdır. Dijital ortamdan, sosyal medyadan, saygısızlıktan, sevgisizlikten, üslupsuzluktan, edepsizlikten hiç söz etmiyorum zaten. Varın bunları da siz yorumlayıp düşünün artık. Çocuklar çağdaşlıkla basitliği karıştırıyor. Bizahmetebeveyn olmanın sorumluluğu hatırlansın. Üstüne üstlük, estetikten uzak, erotik, ötesinde pornoğrafik görsel sergileyişler de cabası.
