Yozgat havası sert , insanı mert , memleket gibi memleket..Hani birilerinin yaftası yakıştırması da olmasa biz kendimizi olduğumuz gibi ifade edebilsek..Kim nerden ve ne kadar içten dua etti bilinmez ama , kabul olundu belliki dualar..Bizde eksik çok hangisinden başlayayım bilmiyorum ama , daha bir üniversite şehri olmamın farkına varamadık meselâ..Öğrenciler geliyor divanlı yolu üzerindeki fakültelerde eğitim alıyor yakınlarındaki yurtlarında da kalıyor mezun olup gidiyordu..Yani sosyal anlamda bir içselleşme öğrencinin Yozgatı Yozgatlıyı tanıma şansı nerede ise yok denecek kadar azdı.Aynı şekilde biz Yozgatlılar da üniversite gençliğini merak ediyorduk açıkçası, ne onlar bize geliyordu nede biz onlara gidiyorduk..Derken bir öğle vakti telefonum çaldı , çok tatlı bir ses tonu ‘bana masal anlatirmisiniz’? deyince işi espiriye vurdum ve “ben masal masal dinleyecek yaştayım’ dedim..Sonrasında kendilerini halen başkanlığını yürüttüğüm Bozok Edebiyat Sanat Kültür derneği’ne davet ettim..Orada kısa bir tanışmanın ardından masal ile alakalı konuşmaya başladık ve çocukların çok tedirgin olduğunu hissettim..Sebebini sorduğumda ” kimseyi tanımıyoruz ” biz Yozgat’ta dediler.. Korkmayın dedim , anlatılanların aksine Yozgatlılar sizi bağrına basar..Ve bir kez daha memleketime olan sevgim ve güvenim kat be kat arttı..Derneğimizin kapısı hiç kapanmadı yüzlerce öğrenciye kaynak kişi bulduk ve neredeyse masal işine bütün Yozgat’lılar seferber oldu ..Kime gittiysek evini açtı sıcacık sobasınin başköşedeki yerini gösterdi gençlere..Sofrasını açtı herkes , çıkınından ne çıktıysa oydu o gün kü nasibi gençlerin..Kamerayi görünce biraz çekinseler de , samimiyet döküldü dudaklardan ..” ‘Ondansoğnacazıma’ bağlacıyla kelime yığınları değil yürekler bağlandı birbirine..Nasıl da güzel bir çalışma çıktı sosyal kültürel anlamda..Köylere gittik kendi imkanlarımızı kullanarak gençlerle , o insanların candanlığı büyüledi adeta hepsi dışardan gelen kızlarımızı delikanlılarımızı.. Kendi adımıza onlarca hatta yüzlerce gence ulaşmanın Yozgat’ın görunmeyen bilinmeyen yüzünü insanlarının samimiyetini gösterdiğimiz için çok sevindik..Peki bu proje kimindi?Aslında proje Türkiye genelindeki edebiyat fakültelerinin ortak bir çalışmasıydı..Ama biz hep Tuğçe hocanın adını duyduk..Kim ne der bilmem ama ben şahsım ve derneğim adına kendisine sonsuz kere teşekkür ediyorum..Iyi ki o gençleri sahaya gönderdiniz, iyi ki bizler o gençlerle buluşup kültürümüzü sosyal hayatımızı ve insanımızı tanıtma ve tanıştırma fırsatı bulduk..Teşekküler Tuğçe Erdal hoca Yozgat’ın üzerinden o siyah dumanı sayenizde sıyırdık..Artık bizleri cizreden sinop’a Edirne’den Kars’a içi içine sığmayacak anlatırlarken..Teşekkürler Tuğçe hoca bizlere üçyüz atmış kişilik bir kültür elçi si gönderdiğiniz için.. Onlar hep güzel anlatacaklar Yozgat’ta gördükleri ilgiyi alakayı içten davranan Yozgat insanlarını..Yozgat için yaptığınız çok büyük bir iyilikti ..Şahsım ve Yozgat adına teşekkür ederim.
