Toplumsal yozlaşmanın kirliliği içinde “Temiz” kalabilme mücadelesi veren insanların çabaları da olmasa, bizi biz yapan değerler, neredeyse hatırlanmayacak.
Hiçbir şey eskisi gibi değil artık!..
“Eski” dedik de…
Eskiden, devlet malına böylesine aleni biçimde göz konulmaz ve elde edilen haksız zenginliklerle övünülmezdi.
Eskiden hırsız, garibanın evine girip, tencere-tavasını çalmazdı.
Eskiden dolandırıcı, takattan düşmüş yaşlının malını elinden almak için düzenbazlık yapmazdı.
Eskiden engellinin tekerlekli sandalyesini çalmak, utanç verici bir durumdu.
Eskiden “Torbacı” tabir edilen uyuşturucu satıcıları, çoluk-çocuğu yanına yanaştırmazdı.
Eskiden delikanlı adam, öfke duyduğu kişiye yanında ailesi varsa, ne laf söyler ne de saldırırdı.
Eskiden komşu demek; onun malını ve namusunu korumaktı.
“Eskiden” diye başlayıp, ekonomik, sosyal ve kültürel ilişkilerdeki samimiyetsizliklerle ortaya çıkan olumsuzlukları sıralamaya kalkışırsak, işin içinden çıkmak mümkün olmayacak!..
Her kim ne düşünür bilmem ama bu ahlaki kirlenmişliğin nedenlerinin en başında; “Üreten toplum” yerine “Tüketen toplum” inşa ederek, zahmetsiz kazançların özendirilmesi geliyor.
Havada bulup, tavada yiyenlerin toplumu böylesine sarmalaması durduk yerde olmadı.
Milletin değerleriyle bağdaşmayan film ve dizilerle başlatılan sürecin sonunda sosyal medya mecralarında görgüsüzlüklerin sergilenmesi, yozlaşmanın adeta “Katalizörü” oldu.
Başkalarının yiyemediği, içemediği ve giyemediğini marifetmiş gibi adeta insanların gözlerinin içine sokarcasına paylaşmak; çürümüşlüğün kıskancında boğulan yeni nesli, milli ve manevi değerlerimizden söküp, aldı.
Öyle ya onların neyi eksikti?..
Hep birlikte pirincin taşını ayıklayalım şimdi?..
Giderek çöken ailelerde, bireylerinin her biri kendi aleminde…
Kimsenin kimseden haberi yok!..
Meseleyi sadece maddiyata indirgemiyorum…
Çünkü bu yozlaşma, parası olanı da mutsuzluğun girdabına attı.