Nöbetçi Eczaneler
Uzun bir aradan sonra yeniden yazmaya başlamakbenim için heyecan verici. Nasıl desem, yazınca dünyam mavileşiyor adeta. Suya, toprağa, havaya dokunmak gibi yazmak. Şehir Hastanesinde yoğun iş temposu, sonrasında iki aydır devam eden internet bağlantı sorunlarımın olması nedeniyle epey uzak kaldım. Dereler denizler geçip geldim demeyi çok isterdim ama değişen tek şeyin ısınan havaların olduğu müjdesi desem, sitem mi etsem bilemedim.
İnanılır gibi değil bu internet sorunumun çözülmesinin iki ay sürmesi. İnternet sağlayıcı firmama hiç usanmadan her gün arıza kaydı oluşturdum. Çözüm sürecinin nasıl çözümleneceğini de merak ettiğimden seyrettim. Çözüm çözümsüzlük oldu. 10 gün sonra gelen ekip, elektrik kablolarında sorun var dedi, gelen elektrikçi yok dedi. Ve bu iki ay süresinde kullandığım internet sağlayıcısı firma Telekomu aradığını söylemesine rağmen, ne gelen var ne giden. Apartman girişindeki port çıkarılmış, Telekomun bağlantı sağlaması gerektiği söylendi. Söylendi ama öyle işte söylenti de kaldı. Taa ki bu cumartesi günü kafamın tası attı ve babamı aradım, gidip bir elektrikçi ayarlamış, şükür oldu. Kafamdaki soru? Kimin nerde yanlış yaptığı?
Kaldırımlar
Yozgat; konuşsak da, yazsak da değişen sadece kafamızdaki sinir hücrelerinin sayısı. Uzun bir aradan sonra yeniden yazmaya başladığımda sitem dolu yazmak aslında burukluk oluşturdu yüreğimde. Susmak… Susmak da yakıyor yüreğimi. İçimde kalmasın bari…Yazayım istedim.
Bu hafta Necip Fazıp Fazıl Sempozumu sonrası, Kaldırımlar şiirini, ben de Lise Caddesinde yürürken, kaldırımlara bakarak mırıldandım.
“ Kaldırımlar, çilekeş yalnızların annesi;
Kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır.
Kaldırımlar, duyulur, ses kesilince sesi;
Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır.”
Yozgat’ta ise kaldırımlar çilekeşlerin annesi değil de, bizim annelerimizin çilesi oldu sanki biraz. Kışın zar zor yürüdüğümüz, kayarak yürüdüğümüz, kah düştüğümüz kaldırımlar. Önlem için tıraşlanan kaldırımlarımızın son hali ise karlar kalkınca ortaya çıkan çirkin bir görsel… Kaldırımlar…
Saygılarımla…