İnsan olarak hepimizin fıtratında vardır, eleştirel söylemlerden pek haz duymayız. Hal böyle iken neden bir aday ‘beni eleştirin hatta yerden yere vurun’ der ki?

Bir Nisan sabahı 31 Mart seçimlerinden akılda kalanları sıralayacak olursak, ilk akla Demokrat Parti Yozgat Belediye Başkanı adayı Abdullah Doğan’ın sosyal paylaşım sitesinden yaptığı bu tür dikkat çekici sözler gelecektir…

* * * *

Demokrat Parti Yozgat Belediye Başkanı adayı Abdullah Doğan’ın sosyal medya hesabından biz gazetecilere yönelik bir paylaşımı diğer meslektaşlarımız gibi benim de dikkatimi çekti.

Doğan, paylaşımında “Gazeteci arkadaşlar lütfen beni de eleştiriniz ve hatta yerden yere vurunuz. Bu sizin hakkınız…” diyerek günümüzde özellikle siyasilerin cesaret edemeyeceği, demokrasilerin olmazsa olmazı olan ifade ve fikir özgürlüğüne de parmak basmış oldu.

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, ifade özgürlüğünün demokratik bir toplumun temelini oluşturan ana unsurlardan biri olarak, demokratik toplumun ilerlemesi ve bireyin gelişmesi için vazgeçilmez şartlardan birini teşkil ettiğini, ifade özgürlüğünün sadece toplum tarafından genel kabul gören veya zararsız ya da ilgi çekmeyen “bilgi” ve “fikirler” için değil, toplumun duygularını inciten, şok eden veya huzursuz kılan fikir ve bilgiler için de geçerli olduğunu, bunun çoğulculuğun, hoşgörünün ve açık fikirliliğin bir gereğidir olduğunu, bunların yokluğu halinde “demokratik bir toplum“dan söz etmenin mümkün olmadığını tekrarlamıştır.

* * * *

Yozgat Belediye Başkanı adayı Abdullah Doğan, bu bilgiyi durduk yere paylaşmamıştır. Dolayısıyla bu bilgiler her ne kadar Abdullah Doğan gibi isimlerce bilinse de, toplumumuz da genel olarak makam sahipleri kendilerinin eleştirilmesinden her zaman çekinmiş, hatta rahatsız dahi olmuşlardır.

Hani hepimizin bildiği kulaklara küpe cinsinden güzel bir sözümüz var “Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar” diye… Bu şartlarda Demokrat Parti Yozgat Belediye Başkanı adayı Abdullah Doğan’ın da “beni eleştirin, yerden yere vurun” sözleri bütün makam sahiplerine de aslında örnek teşkil etmelidir. Tabi Sayın Doğan’ın burada kast ettiği eleştiri hakaret anlamında değil toplumun sorunları ve yapılan yanlışları (bireysel ya da kurumsal) fark etmez açık bir şekilde dile getirilmesidir.

* * * *

Eleştiri, aslında biyolojik, sosyolojik ve psikolojik yönleriyle uzun uzadıya tartışılması gereken bir konudur. Çünkü bu eylemin o kadar çok etkenleri var ki, bunlar arasındaki dinamikleri derinlemesine kavrayabilmek neredeyse imkansızdır. Eleştiri nasıl algılanırsa algılansın sonuçta bireyin kendini geliştirebilmesinin yegane itici gücüdür. Önemli olan bunun farkında olabilmektir.

Eleştiri eyleminin bir tarafında eleştiriyi yapanlar(verici), diğer tarafında ise eleştiriyi algılayanlar(algılayıcı) vardır. Eğer bu verici ve algılayıcı taraflar arasında bir frekans uyumu yoksa, yapılan bu eylem sonunda bir kavgaya dönüşebilir. Bazen de bu durum yıllarca sürecek olan kronik çatışmaların zeminini hazırlar. Eleştirilerde önemli olan eleştiriyi yapandan çok eleştiriyi algılayan bireyin, yapılan eleştirinin mahiyetini ve önemini nasıl algıladığı ve yorumladığıdır. Burada özellikle bireyin kişilik özellikleri ve içinde yetişmiş olduğu kültür son derece önem kazanır.

* * * *

Bu cümlelerden hareketle belirtmek isterim ki, Yozgat özelinde eleştirmek ve eleştirilmekten bahsetmeden önce kültür değerlerimizi konuşmakla başlamalıyız. Çünkü Yozgat’ta kişi ya da kişileri, yapılan veya yapılmayan işleri eleştirmek daha çok kavga olarak algılanmaktadır.

Özcümle; Abdullah Doğan’ı kendisinin ifadesiyle eleştirmek için bugün doğru bir zaman değil, hele Bir Nisan sabahı olsun, asıl eleştiriyi o zaman yapalım.

• Yerel seçimlerde tekrar aday olarak, kazandığı takdirde kendi rekorunu yine kendi kırmaya hazırlanan Muhtar!
• Yozgat’tan sonra Bilecik’te Müdürlük yaparken, özel bir görevle yurt dışına görevlendirilen Müdür!
• Otomotiv sektöründe dikkat çeken, son çalışmalarla yüzden fazla esnafa galericilik belgesi veren Oda Yönetimi!